سلام دوستان من قبل ازدواجم شاغل بودم البته بالاجبار بخاطر شرایط زندگیم مجبور بودم سخت کار کنم و سخت برای زندگیم بجنگم ، کلا آدم خود ساخته ایی بودم ولی بعد ازدواج با تغییری که تو زندگیم بوجود اومد کلا بخودم استراحت دادم چاق و تنبل و بی انگیزه شدم ، الان که وزن کم کردم و یکم بخودم اومدم و یه سری مشکلات تو زندگیم هست که میخوام برای خودم کسب درآمد کنم ، تعریف از خودم نباشه تو هر زمینه ی هنری استعداد دارم از گلدوزی و خیاطی و آشپزی و .... بگیر تا درس خوندن که معدلم زیر هفده نیست و حتی اگه هوش لازمم نداشته باشم حوصله و پشتکار خوبی دارم ، تنها بدیه داستان اینه که چون کما گرا هستم مدام ازین شاخه به اون شاخه میپرم مثلا رفتم تتو آرایش دائم یاد گرفتم جوری بود که خود مربی میگفت تهران بودی میاوردمت پیش خودم ولی به دلایلی حالا جنس پوست مشتری فرق میکرد یکیشون که شاکی شد برام قابل قبول نبود که مدیون طرف بشم و احساس کردم اینکار مناسب روحیه ی من نیست چون برام خیلی سخته با این قضیه کنار بیام که طرف ناراضی باشه سه ترم حقوق خوندم با معدل بالای هفده یه وقفه ایی بخاطر فوت عزیزانم پیش اومد که افسردگی گرفتم و نرفتم خودم لیسانس علوم تربیتی دارم که با توجه به بازار کارش و عدم علاقه ام برام جوابگو نیست ، حالا میخوام یا برم دنبال حقوق که الان ۳۳ سالمه فکر میکنم دیره برام ، یا برم کاشت ناخن که میدونم استعدادشو دارم ولی میترسم داستان تتو دوباره تکرار بشه و از طرفی میبینم هرروز تو آگهی طرف پشیمون شده لوازمش رو گذاشته برای فروش ، یا برم دنبال طراحی و دوخت و فروش اینترنتی لباس که میتونم لباسایی که میدوزم رو با گلدوزی و چاپ روی پارچه و ایده گرفتن از ژورنال های خارجی و عرف جامعه گسترش بدم ولی میگن پول توش نیست و بدرد نمیخوره ، ببخشید دوستان طولانی شد بخدا روزی نیست که بابام یا خانواده ام بهم نگن چرا زندگیتو داری حیف میکنی ؟ از یه طرفم گفتم ارشد روانشناسی بگیرم برم تا دکترا بعد میبینم واقعا تحصیلات آکادمیک تو مملکت ما برد نداره و عملا هیچ استفاده ایی ازش نمیشه میشه راهنماییم کنید