به یاد تموم بدبختیام بخاطر اینکه شغلی ندارم مدرکی ندارم پس اندازی ندارم هیچ هیچی ندارم کرونا افتاده وسط جونیم روز و شبم به بطالت میگذره
منم دلم گرفته بابت حرفی ک بم زدن اتیش گرفتم بخاطر قولی گ بم نداد کلی گریه کردم الان
شما چرا الان بیدارید؟
عجب
منم همینطور دلم از گذشته م گرفته احساس نابودی میکنم
دلم گرفته. از زحمتهایی که برای درس خوندن کشیدم و با مدرک بالا خانه دار هستم و کارم شدم جواب پس دادن که چرا دومین بچه نازم دختره و دفعه بعد برم دکتر اقدام کنم. از اینکه کلی فداکاری و گذشت تو زندگیم کردم اما باز همیشه بدهکارم به همسرم و مقصر. از اینکه چرا زندگی من هیچ وقت بر وفق مرادم نبود و چرا خدا برای من هیچ وقت معجزه نکرد. اصلا چرا فکر میکنم اگر اتفاقی بیوفته که بابه میلم باشه من فکر میکنم معجزه شده؟
زیادی بها دادی عزیزم مگه خودش چیه که به خودش اجازه میده اینطوری بگه دو هفته محلش نزار اگر برنگشت قسمتت نیست لیاقت نداره اعتماد به نفست بالا باشه عزیزم من خودم بخاطر اعتماد به نفس پایینم همیشه ضربه خوردم عاشق چیش شدی؟
سعی کن شاغل شی گر چه با شرایط کرونا نمیشه اما ایشالا تا دو سال دیگه مدارس باز میشه بچه هات و بزار مدرسه برو سرکار مستقل شو مدرکم که داری خودت خانم خودت شو به بقیه هم بگو دو تا بچه کافیه بچه دیگه نمیخوای
البته که زندگی قشنگ نیست و این تقصیر ما نیست
منم مث تو دلم گرفته کمی هم گریه کردم.....چ دنیای نامردی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
