"اگر بردبار نیستی خود را به بردباری بزن زیرا کم اتفاق می افتد که کسی خود را شبیه قومی سازد و از آن ها به حساب نیاید."
حکمت ۲۰۷ نهج البلاغه
برای اون هایی که میگن نمیشه و سخته...!
از لشکر یزید افرادی بودن رفتن صدای قرآن خوندن حسین رو شنیدن، به لشکر آقا پیوستن! شما از کسی که عضو لشکر یزید بوده، از حر (که آب رو روی امام بست) کمتری؟؟
حتی نمیتونی تصور کنی که اونجایی و بچه ها رو سیراب میکنی؟
تصور کردن و نیت کردنش هم کاری داره؟ وقتی روایت خود معصومه که اگه این از ذهن کسی بگذره که ای کاش کنار اون امامم بودم و کنارش می جنگیدم، انگار که کنار ما بوده و ثواب همون عمل رو میبره؟
نیت کردن یه قدم نزدیک شدن به روح اون هدفه دوست من! اشکال نداره اگه در خودت ضعفی میبینی ولی کار درست چیه؟ دوست داشتی چی کار میکردی؟
اینو نیت کن تا بهش برسی! لااقل نزدیکش بشی! که اگه روزی دوباره کربلایی اتفاق افتاد، اون زمان آماده باشی که تو جبهه ی حق بایستی... فقط بخواه! بخواه و نشون بده که میخوای
زشته تو مجلس حسین حسین کنی و اشک بریزی بعد خیلی راحت بگی اگه اونجا بودم دعا میکردم یا بی طرف بودم...زشته...
(روی صحبتم با افرادیه که معتقدن پس وقتی اعتقادی ندارین شرکت هم نکنین لطفا)
