دیگه روزای کودکی نمیان چقدر زود گذشت دقیقا به اندازه چشم به هم زدن زمانی فهمیدم چقدر زود گذشت و چقدر بزرگتر شدم که گریه های دختر بچه ای رو به خاطر ترس از آمپول شنیدم...یاد خودم افتادم که هربار برای آمپول زدن چقدر گریه میکردم و مامانم هربار گولم میزد که درد نداره...ناگهان دیدم این بار تنها اومدم و بدون اشکی آمپولمو زدم و اون موقع فهمیدم چقدر سریع میگذره روزهای قشنگ کودکی چقدر سریع میگذره ترس های کوچیک کودکی و چقدر سریع این ترسای کوچیک تبدیل میشه به ترسای بزرگ....چقدر سریع میگذره بهونه های گریه های کودکی و چقدر سریع این بهونه ها برای گریه واقعی و واقعی تر میشه....قطعا اگر برمیگشتم به کودکی بیشتر از قبل قدرشو میدونستم و دیگه آرزو نمیکردم زودتر بزرگ بشم...حرفی که دقیقا همه میزنن...کاش اون شبها آرزو نکرده بودم که خدایا زودتر بزرگ بشم....
یاد باد آن روزگاران یاد باد. افسوس
دقیقا خیلی زود گذشت
من که هیچی نفهمیدم
اینم روزگارمونه
کاش کاش کاش هیچ وقت نمیگفتم خدایا بزرگ بشم ! یاد بازی های بدون دغدغه و ترس کودکیم بخیر . یاد ذهن خالی و بدون فکرم بخیر کی فکرشو میکرد بزرگ شدن انقدررر بد باشه
وقتی بزرگ میشیم یادمون میره سختی های بچگی رو
ترس هاش رو، ضعیف بودن ها و …
ادما تو هر دوره از زندگیشون یسری دغدغه دارن که تو اون سن براشون سخته
همین الان اونایی که ۳۰ سالشونه دارن از زندگی مینالن
ولی اونایی که ۴۰ سالشونه نصیحتشون به ۳۰ ساله ها اینه که به جای دوییدن دنبال دغدغه هاتون از سنتون لذت ببرین
ولی خب ماها که ۳۰ سالمونه نمیتونیم این نصیحتو بپذیریم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
