کسی. میتونه کمکم کنه. عکس سونوگرافی

: عدم توانايي سرويكس در نگهداري يك حاملگي تا زمان ترم نارسايي سرويكس گفته مي شود. تشخيص به موقع نارسايي سرويكس جهت انجام اقدامات پيشگيري كننده ضروري است. سونوگرافي ترانس واژينال يكي از راههاي تشخيصي مهم در اين زمينه محسوب مي گردد. اهميت اين اندازه گيري كمك به تشخيص باليني نارسايي سرويكس و تصميم گيري در مورد لزوم انجام سركلاژ مي باشد. در اين مطالعه به بررسي تغييرات طول سرويكس در طي حاملگي طبيعي به كمك سونوگرافي واژينال پرداخته ايم.
روش بررسي: در يك مطالعه مقطعي توصيفي آينده نگر از 150 زن باردار سونوگرافي ترانس واژينال در هر تريمستر انجام گرديد و طول سرويكس آنها اندازه گيري شد. به شرح حال سابقه زايمان طبيعي، سزارين قبلي و حاملگي اول بودن دقت شد. بيماراني كه زايمان زودرس داشتند، از مطالعه خارج شدند. ميانگين اندازه ها در هر تريمستر حاملگي توسط آناليز واريانس يكطرفه با يكديگر مقايسه گرديد.
يافته ها:‌ ميانگين طول سرويكس در سه ماهه اول حاملگي 39 ميليمتر، در سه ماهه دوم 40.7 ميلي متر و در سه ماهه سوم 39.3 ميلي متر حاصل شد. همچنين حداقل و حداكثر طول سرويكس در سه ماهه اول به ترتيب 28 و 56 ميلي متر، در سه ماهه دوم 26 و 52 ميليمتر و در سه ماهه سوم 27 و 52 ميليمتر گزارش شد. كمترين طول سرويكس در حاملگي هاي اول 26 ميلي متر و بيشترين طول سرويكس درگروه زايمان طبيعي قبلي 56 ميلي متر ديده شد. بين ميانگينهاي طول سرويكس در هر سه ماهه حاملگي ارتباط معني دار آماري مشاهده نشد. در حاليكه بين طول سرويكس با تعداد پاريتي ارتباط آماري معناداري وجود داشت.
نتيجه گيري: با مقايسه ميانگين طول سرويكس در سه تريمستر حاملگي 39 ميليمتر را ميتوان بعنوان متوسط طول سرويكس در تريمسترهاي مختلف قبول نمود. با توجه به اين كه بين طول سرويكس و مولتي پاريتي بدون سابقه زايمان زودرس ارتباط آماري معني دار مشاهده شد. لذا عدم وجود زايمان زودرس در يك زن مولتي پار حاشيه امن تري ايجاد مي كند.