خیلی مهم نیست کسی قواعد صوری منطق را می داند یا نه! یا اسم تک تک مغالطه های منطقی را در حافظه دارد و یا خیر! یا حتی می تواند تعداد آن ها را شماره کند یا نمی تواند! یا اینکه مغالطات "مقام دفاع" را از مغالطات "مقام نقد" تفکیک کند و بسیاری مطالب دیگر از این دست... همه ی هدف در "شناخت مغالطه" بایستی این باشد که کمتر فریب بخوریم.
مغالطه گران، اهداف متفاوتی دارند. گاهی یک آگهی تلویزیونی می خواهد با فریب من و شما، سود سرشاری برای شرکت خود به دست آورد. گاهی یک حزب، در یک انتخابات، رای بیشتری می خواهد. گاهی یک مدیر می خواهد دوران مدیریت خود را موفق تر جلوه دهد تا زمان طولانی تر بر کرسی ریاست تکیه بزند و... آن ها می خواهند فریب دهند و ما می خواهیم فریب نخوریم یا کمتر فریب بخوریم؛ مطلب وقتی پیچیده تر می شود که شما نمی دانید در حال فریب خوردن هستید و گاهی حتی خود مغالطه گران و دروغ گویان هم، مفتون فریب های خود می شوند. اما براستی چگونه می شود کمتر فریب خورد؟!
بسیاری از مغالطه ها، که در سطح عمومی جامعه رواج دارند؛ از یک قاعده ی ساده تبعیت می کنند. آن ها سعی دارند به جای آنکه "عقل" مخاطب را با استدلال قانع کنند؛ به تحریک "عواطف و احساسات" او اقدام ورزند. عواطف و احساسات، نقش مهمی در زندگی فردی و اجتماعی ما دارند. این احساسات و عواطف موجب می شوند یک عاشق به معشوق خود اظهار علاقه کند. یک مادر فرزند خود را ببوسد. یک سرباز جانش را برای وطنش فدا کند و... اما همین عواطف و احساسات، می تواند منشاء فریب بزرگ شود: یعنی "خلط امر روانی با امر منطقی"
مغالطه گران گاه می خواهند شما را از لحاظ روانشناختی تحت تاثیر قرار دهد تا به جای پرسش از صدق و کذب حقیقی یک گزاره، با پذیرش تاثیر عاطفی از آن گزاره، با گوینده همراه و همدل شوید. برای آن که کمتر فریب بخوریم؛ بایستی در برخورد با یک گزاره تاثیر عاطفی حاصل از شنیدن یا خواندن یک گزاره را از جنبه ی منطقی آن تفکیک کنیم.
مهم نیست گوینده ی گزاره چه کسی است: شیطان یا فرشته! مهم این است که گوینده برای گزاره ی خود، دلیل اقامه کند. ما نیز به جای اتخاذ مواضع احساسی، بایستی تنها از دلایل تبعیت کنیم. راز بزرگ فریب نخوردن در همرنگی با جماعت یا پیروی از آداب و رسوم یا تعصب بر دین و نژاد و یا طرفداری از یک حزب و یک گروه سیاسی نیست! راز بزرگ فریب نخوردن در پیروی از استدلال است.
با بکار بردن عقل قبل از انجام هر کار و گرفتن تصمیم بر اساس اون، میشه از فریب خوردن تا حدود زیادی کاست؛
نگرفتم چی شد
بله قهوه آخر مقاله هم تاکید می کنه که راز بزرگ فریب نخوردن در پیروی از استدلال است. استدلال روش صحیح عقلی هست.
اصن یکی باید بشینه این کلمات روواسه من ترجمه کنه مخصوصا پاراگراف اول
عیب نداره مریسا جان یه بار دیگه بخون گلم!
تصمیم کورکورانه وبدون علت و معلول و گفتن هرچه بادا باد
مقاله اش سخته؟؟؟؟؟
مهم نیست گوینده ی گزاره چه کسی است: شیطان یا فرشته! اتفاقا مهمه این رو قبول ندارم
سعیده تا حدی درسته انظر الی ما قال و لاتنظر الی من قال... این طرز برخورد تعصب و جزم اندیشی رو منهدم می کنه
شوهرم به من میگه فریبتو بخورم جیگر ایشون خودش میخواد فریب بخوره من بی گناهم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
45 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
