یه اتفاقاتی توی زندگی پیش میادمثل رفتوامدها...اعتماد کردن به نزدیکان دردودل با ادمایی که فک میکنی لیاقت دارن .....بازخورد یجوری میشه که کلا بی توقع و انتظار میشی از همه ادمها
دیگه توی قلبت هیچ کسیو نداری و عمیقا تنهایی رو حس میکنی
دوست ندارم دوباره مرورش کنم ولی به هیچیکی نباید اعتماد کرد
زیاد مهربون بودم
خودمو نادیده گرفتم
بی احترامی به خودم
دست کشیدن از آرزوها و استعدادم
زود باوری.....از یه سوراخ چند بااااار گزیده شدن
قدر تک تک لحظه هاتون رو بدونید فکر کنید فقط 1 روز دیگ زنده هستین
بنظرتون بدیای ادمارو باید به روشون اورد یا نه؟
زیادی خوب بودن
1. با فامیل اصلا و ابدا درد ودل نکنم
2. نظر دیگرانو در مورد هدفم نپرسم
3. همیشه پشت کسی که دوسش دارم بمونم و نذارم کسی بدی اون رو بگه
4. برای هر کاری حتی غیرممکن تلاش کنم و توکل به خدا باشه
5. بدونم هرچی بخوام خدا بهم میده و از بنده ش هیچی نخوام
6. درک کنم که برنامه زندگی من با بقیه متفاوت هست و هرکاری خودم دوست دارم انجام بدم و الگوی ازدواج، درس خوندن، بچه آوردنم رو کسی قرار ندم و طبق اهداف خودم برنامه ریزی کنم
7. با خدا باش و پادشاهی کن، یه عالمه روی رابطه م با خدا وقت بذارم و سرمایه گذاری کنم که فقط اون میمونه برام 💕
اینکه با جاریم زیاد صمیمی نشم و درد دل نکنم
