ی داداش دارم س سال از خودم کوچیکتره خانواده ضعیفی داشتم قیافه نسبتا خوبی داشتم وخاستگار زیاد...اما خوب بود درس میخوندم با دوستام خوش بودم باشگاه میرفتم خیلی بهم خوش میگذشت ک یدفعه هوای ازدواج ب سرم زدو ازدواج کردم توی تاپیکای قبل هم گفتم ک ۱۶عروسی کردم و۱۷ بچه دار شدم والان ۱۸سالمه ۳ساله ک ازدواج کردم ولی هیچ تفریح یا مسافرتی نرفتم بجز یبار اوایل رفتم مشهد ک کوفتم کرد اخرش با دعوا برگشتیم..حالام میگه ن مهمون بیاد ن مهمونی بریم چون سر کارم خسته ام .بیرونم ک اصلا نمیریم دخترم یکسالو چهارماهشه هنوز پارکو ندیده
امروز جمعه بود گفتم ما ک جایی نمیریم حداقل برو بیرون وسیله برام بگیر تا کیک بپزم تفریحی باشه برام ولی گفت ولم کن حوصله ندارم همش میره تو اینستا منم زندگی برام تکراری شده همش بشور بساب و بپز فقط
خییلی حسرت روزهای مجردی و بچگیم رو میکشم ای کاش هیچوقت ازدواج نمیکردم
من جای تو بودم به بابام و داداشم میگفتم بیان دهنشو سرویس کنن
یعنی چی مگه تو و بچت زندانی هستین تو خونه که میگه با کسی رفت و آمد نداشته باشین
از همچین مردایی بیزارم
من اول خودم خواستم ازدواج کردم حالام ک بچه دار شدم و درقبال دخترم مسئولم نمیتونم ولش کنم بی پدر یا بی مادر بزرگ بشه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
