داداش من تک پسره....از همون اول لوس بار اومده دروغ چرا....دور از ما خواهرا و پدرمادرم زندگی میکنن...اصلا سال به سال برسه نه زنگی نه چیزی....زنگ هم ما بزنیم در حد خوبین اهان خداحافظ😐یهو دیدی وسط حرف داره خدافظی میکنه😐منم بااینکه خیلی دوسش دارم دیگه زنک زدنمو کم کردم تااینکه امروز زنگ زدم به زنداداشم تا زیارت قبول بگم چون تازه از مشهد برگشتن....(اینم داخل پارانتز بگم من تازه انومالی رفتم و بچم دختره)...بعد یکم حرف زدن زنداداشم گفت تبریک میگم برا بچت ولی خب تو پسر دوس داشتی دیگه😑😑😑بروش خندیدم و گفتم واسه پدر مادر مگه فرقی داره...راستش ناراحت شدم ولی حفظ ظاهر کردم....اینم بگم که بچه خودشون پسره....بعد میگم گوشی رو بده داداش(همیشه با زور گوشی رو میگیرع داداشم😔)بعد که به اونم گفتم زیارت قبول و هم امروز تولدش بود اونم تبریک گفتم ولی اون هیچ حرفی از تبریک واسه نینیم نزد و وسط حرفم خداحافظی کرد...😔😑
شما بگید من حق دارم ناراحت بشم؟
دیگه دستمو داغ گذاشتم زنگ نزم بهشون ...
لطفا فقط توهین نکنین ممنون