از دل رحم بودنم ناراحتم

آره می دونم کار خوبی کردم،چون احساس می کنم کروناست من قبلا یه بار گرفتم یه مقدار شبیه قبل بود

ولی فشاری که به خود آدم میاد آدم رو اذیت میکنه مخصوصا چون دماغم عملیه الان و استرسش رو دارم

بعد من این بار هم خوب شدم با خودم گفتم تو قوی هستی و خوب شدی شاید یکی دیگه بگیره خوب نشه 

ولی از دل رحمیم بدم میاد،یه وقتایی خیلی دلم می خواد شبیه اون دوستم باشم

من اصلا اینطوری نیستم،خیلی راحت حرفم رو میزنم حقم رو همیشه میگیرم،قبلا گاهی میشد که نمی تونستم ولی الان بهتر شدم

ولی مثلا وجدانم اذیتم میکنه،می دونی سعی می کنم تا جایی که حق کسی رو ضایع نکنم از خودم نگذرم،قبلا خیلی وا می دادم ولی الان بهتر شدم

ولی یه وقتایی با خودم میگم چرا به دیگران فکر می کنم

این اذیتم میکنه

خیلی وقتا یاد این دوستم میوفتم

یه جورایی سر همین اخلاق هاش هم بود که باهاش قطع رابطه کردم

یه کم بی صبرم مشکل از صبر منه،سر همین موضوع امروز باید صبر می کردم دو هفته بشه یه چند روزش هم که گذشته بود حالا یه مدتی خونه کثیف باشه مهم نیست

موضوع صبر اینه که باید جای درستش به کار بره و من خیلی وقتا جای درستش رو گم می کنم

منم یه جورایی نمی دونم،مخصوصا قبلا که بیشتر هم نمی دونستم

دخترتون به شما و پدرش نگاه میکنه

راستی ذاتی هم نیست بستگی به پدر و مادر و محیط و برخوردهایی داره که توش بزرگ شدید

دخترتون به شما نگاه میکنه دیگه،

مثلا خود من هم این ها رو از پدر و مادرم یاد گرفتم بعد که دیدم خیلی بهم فشار میاد کم کم سعی کردم اخلاقم رو اصلاح کنم

شما هم سعی کن کم کم اصلاح کنی چون برای تربیت دخترت هم بهتره،شما الگوش هستید که روش خیلی اثر دارید