بنظر من اون روابط موفق تری دارن.اکثر مرد و زن هاشون هر خصلتی بد یا خوبی دارن توی دوران دوستی نشون میدن و اینجوری طرف مقابلشون اونارو بهتر میشناسه و بعد تصمیم میگیرن که میتونن باهم ازدواج کنن یا ن.
اما تو کشور ما توو دوستی یه اخلاق دارن تو ازدواج ۱۸۰ درجه عوض میشن.
خانم و آقا هردو کار میکنن و به موفقیتم میرسن اما اینجا همیشه یه اجحاف وجود داره که خودش باعث میشه مرده احساس برتری کاذب داشته باشه
زن و مرد جهان اول تو مجردی انقد زدن ک دیدن چشمشون سیره و بعد ازدواج واقعا وفا دارن
اما اینجا وقتی متاهل شد تازه یاد کثافت کاری میوفتن و اینکه یواشکی با هزار جور آدم آشغال وارد رابطه بشن
نمیدونم چرا انقد آدمای دو رویی شدیم و چی باعث این همه تنش و جدایی و طلاق میشه
بعد سخت تر و زجر آور تر از اون این هست که تمام حقوق به نفع آقایونه و انگار هنوز توو عصر جاهلیت قرار داریم.
باهم رو دربایستی نداریم ولی همه میدونن که خرشون از پل بگذره تمومه .اخلاقای گندشونو نشون میدن و تو میمونی و نگرانی اینکه چجوری از شرش خلاص بشی
.حرف انقد زیاده برای گفتن ولی حوصله ش نیس
حالم بد میشه از این همه تفاوت
😠😠😠😠
نظر شماها چیه.شمام فکر میکنید بهش عصبی میشید