به نظرتون چه رفتاری باید با همسری که انتظار داره به خانوادش زنگ بزنم عیدو تبریک بگم در حالی که خودش این کارو نمیکنه،داشته باشم؟
تو دوران عقدیم،باهاش بحث کردم که شاید مادرت اوکی بشه ولی خواهر و بقییه اعضای خانوادتو زنگ نمیزنم چون من تازه عروسم و یه جورایی عضو جدید خانواده و نمیتونم زنگ بزنم،کاره ضایع و مسخره ایه،انگار اویزونم و از خدا خواسته
اونم حقو به من داد ولی تو قیافس،چون به خانوادمم زنگ نزد منم قهر کروم یه طورایی
ساعت ۹بزارش دم در😅
خب اگه زنگ میزدی چی میشد؟؟
بخاطر دیگران ازهم دلخورنشید
نه خب چه اشکالی نداره این بیشتر نشون دهنده ی صمیمیت و با شعور بودنته که به یاد خانواده همسرت هستی
وگرنه تورو کوچیک نمیکنه
حق داری
وای منم دارم از همین شوهر یک دنده ام میکشم
منم تو عقدم ، حرف حرف خودشه
خوب کاری کردی زنگ نزدی
چرا این جوری می کنین باهم
شمام زنگ بزن اون هم زنگ بزنه
نه مسخرس نه ضایع نه جلف
بله ولی تا وقتی که اونام یه خبر بگیرن چون شهرامون باهم فاصله داره،اونا فقط روزه بعد از عقد زنگ زدن و بعد ازون نه عید سال نو و نه هر مناسبت دیگه ای نه پیام دادن و نه زنگ زدن،واقعا زور داره این کار
حرفتو قبول دارم
ولی ب اینم فکر کن تو باید بتونی همسرتو نزدیک و صمیمی ب خودت نگه داری
مهم نیس زیاد رابطه ی تو با اونا چون شهر دورن
ولی این باعث میشه همسرت همیشه جانبداریتو کنه و کسی هم بهونه نداشته باش سر چیزای کوچیک بد پشتت بگه
به کی؟به خانوادش؟من واقعا باهاشون صحبتم نمیکنم حتی چون شهرامون دوره کل تماسمون خلاصه شد به یک روز بعد از عقد و دیگه بای بای،نه سال نویی تبریک گفتن نه هر مناسبت دیگه ای،فقط مادرشه که هرزگاهی یه خبری ازم میگیره ،منم به احترام اون زنگ زدم به مادرش و تبریک گفتم
واقعا اعصابتون بابت این موضوع خورد نمیشه اخه،میدونی اینکه یه نفر به عنوان عروس بره تو یه خانواده با داماد،زمین تا اسمون فرق داره،کوچیک ترین حرکت من میشه یه وسیله برای اونا که اره دختره از خداش بود ما بیاییم و ...و اینکه بعد از عقدم تا حالا یه تماس خشک و خالیم نگرفتن یخورده اوضاع رو ناجور میکنه،بعد شهر ما متاسفانه کوچیکه،ترجیح میدم به عنوان یه ادم بداخلاق و...شناخته بشم تا اویزون و بدبخت
