ی مدت طولانیه از همه ناراحتیام جتی خط قرمزام زود کوتاه میومدم میگفتم عیب نداره زندگیمه شوهرمه،ولی انگار وظیفه من شده اینکه از دلم و ناراحتیم بگذرم..ما عقدبم ولی خونم کامله..چند وقت پیش ی مدت رفتم خونم..ولی خیلی بی توجهی دیدم در صورتی ک از همیشه عاقلانه تر رفتار کردم خانومانه رفتار کردم..ولی بیشتر بی توجهی نثارم شد..کارم ب جایی رسید ک چند بار بهش گفتم از این کار و فلان کارت ناراحتم مونده رو دلم ی ببخشید سر سری گفت و تموم کرد..منم تصمیم گرفتم این سری متوجهش کنم هر زنی ی جایی خسته میشه..و من واقعا هر چیزی رو میتونم تحمل کنم ب غیر از بی توجهی..شما تجربه دارید؟
چرا نمیری سر خونت؟
بی محلی درد بی درمونیه توام محلش نزار درست میشه
من ٣سال ازدواج كردم و همش ناراحتم هيچ محبت و عشقي نداره همش ميگذرم چون از طلاق ميترسم
عزیزم باید مشاوره بری
چرا خونه آماده است نرفتین ؟چند وقته عقدین؟
قبل از شروع زندگی حتما پیش یه مشاور برید
چرا نمیری خونت
خودتون کاری کردین که سطح توقعات ایشون بالا رفته ازالانم اگه میدونی واقعا خیلی داره زیادی ازتون توقع داره شما هم کوتاه نیا تابفهمن که زندگی مشترک یعنی دونفر بادوتا علایق و سلایق مختلف نه اینکه هرسازی زدن شما برقصین
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
