نمیدونم چرا همه تا به من میرسین از بدبختیاشون میگن یا کسی کلا با من حرف ننیزنه مگر بخواد سوالی بپرسه یا کارش به من گیر باشه...
کلا دوست من همش از بدبختیش میگه به چیزی نمیگه شاد شم زندگی خوبی داره خونه دوبلکس.. زندگی توپ کلاسای مختلف نقاشی زبان.... همه چی یعنی همه چی براش درست کردن خوشحال باشه...
ولی من که هزارو یه بدبختی دارم باید اینارم به دوش بکشم
ای ورزش کن چون ستون فقراتت انحراف داره درس بخون و.....
بعد اخرش دوستت میاد میگه من چقد بدبختم تیمم باخت و.. سه ساعت واسه من ویس متیگیره من جقد بدبختم
چند دفه هم بهش گفتم من خودم مشکلام زیاده و... بهش گفتم ولی اونم رو دررو گف قبول ندارم من باید خودمو خالی کنم نمیتونم
اخرش میخوام بگم کسی میدونه من واقعا باید چی بگم قانع شه؟
