ما تهرانیم تویه شهرک اطراف تهران زیادتعریفی نیس ولی خوبه
شوهرم کارگره بنده خداشب وروز کارمیکنه
یه خونه پنجاه متری ازخودمون داریم خداروشکر
خونواده من شهرستانن توروستازندگی میکنن
مشگل من اینجاس ک خواهرم ومادرم پارسال چن روزی اومدن خونمون الان هی ازخونه کوچیکم حرف میزنن به کنایه ومیگن اونجاکه شهرنیس داهاته اونجام😏
راستش زورم میاد اینطوری حرف میزنن هرچی میگم توان شوهرمن دراین حد بوده بدشم اینجاشهره تابلوشونمیبینین نوشته شهر
الانم خواهرم شوهرکرده به یکی ک درحد زیرصفر بازم پزاونوبه من میدن😐
اهمیت نده
توجه نکن عزیزم
اگه به طور جدی یکبار جلوشون وایسی جمعشون کنی دیگه نمیگن
اشکالنداره حساس نشو هرکی باید ب زندگی خودش اهمیت بده بقول خودت تازه ازدواج کرده داغه نمیفهمه زندگی سخته
از دهات اومدن شهر بعد میگن اینجا دهاته؟!😐
من فقط نگاه
به این حرفا توجه نکن
بگو من اینجا کنار شوهرم خوشم
بگو من خونه اینجامو بفروشم حداقل دوبرابر خونه شمارو میتونم بخرم😐
شما اجازه دادی درمورد زندگیت نظر بدن
همونطور که خانواده همسر حق ندارن نظری بدن خانواده خودتم باید حدشون رو بدونن
دفه بعد که این حرف رو زدن یه مدت رابطت رو قطع کن که متوجه بشن همچین حقی ندارن
بگو وقتی شما رفتید بالا شهر خونه گرفتید منم میام پیشتون
اصلا اهمیت نده.واقعا درک نمی کنم این رفتار مادر و خواهرتون رو
من ی خواهر دارم با شرایط شما.اما من و مامانم همیشه بهش دل گرمی میدیم.کلی حرفهای مثبت و...
تو هم پز بده بگو خونه خریدن تو تهران کار بزرگیه اما ما خریدیم هر چند کوچیک مهم اینه در حال پیشرفتیم
هیچوقت واست حرف کسی مهم نباشه یه گوش در یکی دروازه واسه خودت و شوهرت زندگی کن
خلی مگه زندگی الانت ارزوی یه سریاس با همین چیزایی که داری خوش باش.
