دوساله دارم امتحان میدم که استخدامی قبول بشم،سال قبل مصاحبه رد شدم اما امسال قبول نهایی شدم.بخاطر بومی گزینی مجبور شدم بزنم شهرستان محل تولدم،الان جایی که زندگی میکنم چند ساعت فاصله داره با محل تولدم،همسرم نمیاد اونجایی که قبول شدم و یه بچه هم دارم!
خیلی سختی هم به خودم و هم به بچه ام دادم تا قبول شدم!نمیتونم بیخیالش بشم!
خسته شدم از زندگی،تمام تلاشم کردم
اموزش پرورش بوده؟
مگه از قبل همسرت اطلاع نداشته ؟
عزیزم باید تصمیم می‌گرفتی قبل از این ک ثبت نام کنی .... آخه چکاری بود کردی حالا زندگیتو خراب نکن سعی کن همسرتو راضی کنی میگ چی خوشحال نشد از قبولیت
به نظرم نمی ارزه اینجور قبول شدنی،به چه قیمتی از شوهرت دور و بچتون اذیت،ولی از ی نظرم خوبه مستقل شدی چندسال اینجوری بعد شاید منتقل کنن و همه چی حل شه
برو تورو خدا اشتباه منو نکن
کار هرشبم گریس
خدا لعنت کنه شوهرمو
شدم یه مادر افسرده ی داغون که فقط از خدا مرگم رو میگم
الان راضی تری که خودت حقوق میگیری با این سختیا یا قبلش که کنار هم بودین بی حقوق؟
آخه کی دلش میخاد خودش بعد سی چندسالگی زجر بده که مستقل بشه،اگه زندگی به کامم بود که بجای این همه خوندن میرفتم دوتا دیگه بچه می آوردم زندگی میکردم راحت،زندگیم خوش نبود که مجبور شدم به فکر مستقل شدن باشم.
