کارمندم ولی یه شهر محروم جنوب. شوهرم واسه شماله هیچ کسو اینجا نداره مادر و پدرم تهران خونه دارن و اصالتا واسه اونجاییم و چند ماه اونجان چندماه اینجا دلم میخواد استعفا بدم برم از این شهر کرج یا تهران که هم بچم با امکانات بزرگ بشه هم از امکانات خانواده شوهرم استفاده کنم ۵شنبه جمعه ها برم شمال مثل بهشته منطقشون و فک میکنم با ۱۰ سال سابقه بتونم تهران کار پیدا کنم. ولی میترسم. شما چی میگین؟
حتما برو.
کدوم شهری
اینجا خودمم جز خواهد برادرم کسیو ندارم ولی ترس بی پولی و بیکاری نمی زاره
برو عمرتو حروم نکن مث من
واقعا کارمندی تو یجای ۵۰ درصد محروم ارزش موندن داره بنظرتون؟
همه چی که امکانات کاری نیس که خب ، من خودم کرج زندگی میکنم مادر پدرم رشتی ن زندگیا اینجا ماشینیه مکانیکیه ، زندگی آروم و با آرامشی نیستش ولی جاهایی مثه شمال یا جنوب لب دریا میشه آرامش گرفت تو روستا ها میشه کشاورزی کرد حیوون پرورش داد یه زندگی سالم و ارگانیک داشت ولی تو شهرای بزرگ هم همه ربات شدن هم دیگه اون صمیمیت و محبت و عشقی که تو روستاییا موج میزنه تو شهرا نیست
کسی نظری نداره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
12 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
