من توی دوران مجردی زندگی سختی داشتم دائم توی خونمون دعوا بود. به خدا توکل کردم و ازدواج کردم خیلی امیدواربودم به زندگی آیندم اما هیچی خوب پیش نرفت و حالم هرروز بدتر میشه. خداو همه اولیا و انبیائش رو صداکردم که کمکم کنن چون دیگه کاری ازدست خودم برنمیاد ولی انگارنه انگار
دلگیر نمیدونم ولی کلا با هم دعوا خیلی داریم عینهو این زن و شوهرا🤪
من
من واقعا از خدا دلگیرم
من
دیگه هیچ وقت درخواست خواهش ب درگاه هیچ کس نمیبرم
منم مجردی سختی داشتم.پدرم خوب نبود.سختی خیلی کشیدم حتی مورد تعرض قرار گرفتم و داغون شدم.از همه آدم ها بیزار بودم تا با همسرم آشنا شدم.مرد خوبیه حتی با اینکه گذشته ی من و همه ویز را میدونست راضی شد بام ازدواج کنه.ولی الآن بیش از ده ساله حسرت بچه به دلم مونده.از اول بچه گی دلم خونواده میخواست...
من بابت بعضیاش خوشحالم بابت بعضیاش نه ، مثلا عاشق یکی بودم بهش نرسیدم ولی خب به نفعم شد اگه میرسیدم بدبخت میشدم ولی ازین ناراحتم که چرا اصلاا دیدمش و اومد تو زندگیم که فقط غصه ش واسم بمونه،
بابت یه چیزی خیلی ناراحتم من سه ساله پشت کنکورم واسه دانشگاه فرهنگیان رشته م تجربی بود سال ۹۸ رتبه م ۲۰ هزار شد ، سال ۹۹ تصمیم گرفتم انسانی بخونم رتبه م ۱۰۰۳ شد ولی حتی دعوت به مصاحبه ش هم نشدم خیلی دلم شکست ، سالای قبل کارنامه ها رو میدیدم طرف با ده هزار انسانی هم قبول شده بود ، دیگه به هیچ شغلی علاقه ندارم افسرده و عصبی شدم
درباره این پست بنظرم هیچ کس از شرایطش راضی نیست اونایی که راضین خیلی کمن... حالابه هردلیلی...
من خودمم یکی ازاون ناراضی هام ک البته دارم سعی میکنم با اعتقاداتم خودمو قوی نگه دارم اما ته دلم ازخیلی چیزا ناراحتم... وهنوز حکمتشو نفهمیدم!
گاهی میگم مشکل ازضعیف بودن ایمان ماست!
نمیدونم بازم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
