من شاغلم عزيزم
روزا از ٧ صبح تا ٤ اداره هستم بعدشم تا ٦ وقت استراحتمه
از ٧تا ٩ شام درست ميكنم(٢ وعده درست ميكنم براي شام و ناهار روز بعد ك ببريم اداره)
و تايمي ك شامم حاضر ميشه خونه رو تميز ميكنم
و معمولا اين بين بله همسرم كمك ميكنه چون پنجشنبه جمعه وظايف خونه كلا با همسرمه
هفته اي ٢ روز يه خانم ميومد براي تميزكاري
....
وقت مطالعه هم اكثرا شباا قبل خواب زياااد كتاب ميخونم و وقتي كه اداره هستم گاهي ١.٢ ساعت بيكار ميشم ك اونموقع هم كتاب ميخونم
((الانم ك باردارم و مرخصي زايمان هستم مدام خونه هستم كاري نميكنم در واقع جز كتاب و فيلم و گوشي))
من نمیتونم هم آشپزی کنم هم بیرون اشپزخونه کار کنم مگر موقع برنج دم گذاشتن یا پختن غذا و یه کمی تو کار خونه کندم الان از چندسال قبلم خیلی بهتر شدم ولی هنوزم حس میکنم کندم شاید یه درجه کوچیک وسواس دارم به خاطر اونه
امروز یک چیزی یاد گرفتنشان
آیا شما حاضرید برای شخصی که نمیشناسید هیچ ستمی ندارید 20میلیون کارت به کارت کنید یا هر روز چند ساعت وقت بگذارید؟
قطعا نه
اگر خود فرداتون رو نشناسید و باهاش غریبه باشید قطعا حاضر نیستید امروز براش کاری کنید مثلا سلامتی بیشتر...علم بیشتر.....روحیه بهتر و.....
یک نامه از خودتون در 10سال آینده بنویسید برای خود امروزتون و تمام لحاظ های خودتون رو توصیف کنید و ازش قدردانی کنید که باعث شده شما به اونجا برسید
قبلا شاغل بودم دو ساله خانه دارم ولی مثلا ۶ ماه پیش زبان میخوندم کتاب میخونم بورس یاد میگیرم یه پروژه ای برای یه موسسه دولتی دارپ هرچند شهرستان پارتی میخواد و تا حالا تتیجه نداده ولی روش کار میکنم تا زمان برگزاری شورای بررسی طرح تحقیقاتیم.... دیگه تهران نیستم دو ساله شهرستانم متاسفانه
