نمیدونم چرا ولی با کوچیکترین حرفی‌ناراحت میشم..
البته زندگیمم سخت بوده..از لحاظ عاطفی..
حتی یه نفر تو خیابون بهم نگاه کنه بخنده فک میکنم داره مسخرم میکنه...
یا کوچیکترین بی توجهی نابودم میکنه....
همش‌سعی‌میکنم باهاش بجنگم ولی یه چیزی از درون داره نابودم میکنه...
به نظرتون چجوری باید از شر زود رنجی خلاص شم((:
چند سالته
کتابای مرتبط زیاد بخون
سنت بره بالا خود به خود بهتر میشی
خودتو قوی کن
تو خواهر دوقلوی منی😐کپ خودمه اخلاقت
منم خیلی عصبی ام جدیدا:/
منم این طوری بودم یه بار یکی یه جوری نیگام کرد تصادف شدید کردم متاسفانه مهر طلبیم فایلهای مهر طلبی دکتر هلاکویی گوش بده منم دعا کن
اسی منم خیلی زود رنجم،مخصوصا از وقتی ازدواج کردم خانواده شوهر و فامیل شوهر خیلی بین منو جاریم فرق میذارن و این منو خیلی اذیت میکنه
زودرنج نیستی.زود قضاوت می کنی.ایندفعه تو خیابون یکی یه چیزی گفت یا هر کی چیزی گفت.....قضاوتش نکن همین....کسی هم بی توجهی کرد...خودت به خودت توجه کن....
