ادامه تاپیک بی انگیزه ام و ناشکر

درکل بگم من موفقیت خاصی نداشتم توی زندگیم،توی دلم همش ناراحتم،نماز هم نمیخونم،خیلی بنظرم اعتماد بنفسم پایینه چون هیچکس رو نمیبنم،وقتی از آدما خبر نداشته باشی یا با کسی رفت و آمد نکنی،اعتماد بنفست خودبه خود میاد پایین،من هیچوقت نسبت به همسرم سرد نشدم،و خیلی زیاد دوسش دارم،بیچاره به هر دری میزنه و تلاش می‌کنه واسه زندگیمون ولی خب انگار همه درها به رومون بسته هست،بخاطر همه این مشکلات تا حالا اقدام به بارداری هم نکردم،شوهرم 8سال ازم بزرگتره،هنوز زندگی خوبی روبه راه نکرده برام خیلی معمولییی هست زندگیمون،من داغون شدم میترسم توی این سن کم افسرده هم بشم،دلم بچه میخاد ولی با خودم میگم بجز مشکلات مالی،اگه بچه بیارم چهار نفر نمیخان بیان بهمون سر بزنن،کجا بشینن خونه به این کوچیکی و بدساختی،یه مهمونی کوچیک نمیخام بدم برای خواهر برادرام،خب بریدم دیگه،با فامیل هم حتی رفت و آمد نداریم با اینکه دلمون خیلی میخاددددد،ولی یچیزی هم بهتون بگم قدر چیزایی که دارم هم شاید به خوبی نمیدونم،مثلا همسرم،سلامتی،ولی خب واقعا اینا کافییییی نیستتتت،وقتی فکرشو میکنم که بقیه عمرم هم قراره اینجوری پیش بره خب داغون میشم،شیش ساله که همین بوده،رشته تحصیلی ام انسانی بوده و رشته دانشگاهی ام کامپیوتر،ولی هیچچچچچچ کاری نیست،حس میکنم ایمانم ضعیفه،مال مون بی برکته،چون کسی ازش نخورده.یا صله رحم نداشتیم،ببخشید طولانی شد،لطفا با حوصله بخونید و کمکم کنید ،دوستون دارم ⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩