نه من خیلی جنگیدم اما دخترایی کع میشناسم توناز ونعمتن خیلی تنبل ولوسن فقط خانوادشون گشتشونه یه دوستی داشتم پدرش پولدار خوشکل ولی زبون دراز بی ادب لوس بدجنس بدزات حتی به مرد زن دار رحم نمیکردهمه پسرا هم عاشقش میشدن و پز پولشو به پسرا میداد هیچ تلاشی نمیکرد پدرش پشتش بود
بحث عدالته عدالت.عشقو میتونی بیشتر تلاش کنی یا اگه نشد فوقش ی سال دو سال آدمو عذاب میده(نمیگم عذاب نمیده که قطعا میده)ولی فرق مرز و پایتخت،فرق ایران و اروپا با تلاش من یکی به هیچ جا نمیرسه غصه و عذابشم یکی دو ساله نیس.شما غمهای بزرگترو ببین تا بتونی دردتو تحمل کنی هر چند میدونم خیلی خیلی سخته
به عنوان کسی که تو خانواده ای بزرگ شدم که هیچی سرجاش نبود بهت میگم خودت بای تلاش کنی بری جلو. تو هرزمینه ای فقط به خودت تکیه کن. من اولین کاری که کردم این بود دذئرس خوندم یه شهر دیگه زدم که فقط از اون جو برم بعد دم بازیچه ی کسی نشدم اخر هم همسرمو پیدا کردم که البته به سختی بهش رسیدم الیته اونم واقعا عاشقم بود
عدالتی نیست توایران پسرا یع دختر لوسو میخوان کخ پدرش پولداره اونجا قشنگی اینه دخترخودش کارمیکنه اینجا زشته پیششون دختره تومغازه کارکنه انگار با پول پدر دختره میخوان ازدواج کنن دختر وپسر اونجا ازادن اینجا مغزا مریض دختری باشون دوست شد نمیخوانش
خوش به حالت من خانوادم مادرم توزندگیمون دخالت میکردن چون پدرم مریضه نزاشتن برم شهر دیگه دانشگاه وقتیم که میحواستم برا اسنخدلمی بخونم جا نداشتیم خونمون همش سر وصدا دلم خون الانم کسب برام اومده که نمیخوامش ازش بدم میاد ولی خانوادم مجبوزم کردن هیچ امیدی ندارم الان فقط فک میکنم کاش بتونم پولدارشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
