چن ساله ازدواج کردم خ شوهرم خیلی روشوهرم تسلط دارن زرنگن همه هم میشناسنشون.بقیه داداشا نزدیکشون نمیشن هردفه ب ی بهونه سرزدن رو ب تعویق میندازن چون ذاتشون رومیشناسن.البت احترام دارن ولی نزدیک نمیشن.حالا شوهرمن ی مدتی خوب شده بود دوباره طرف اوناس همش توقه داره خانوادش تا دم در خاستن برن منم برم بعد بارداریم فقد دوبار بردم خونه مون تو بارداری ک یکی دوبار آخه خانوادم تو شهرستانن.حالا این شده حرفش ک اگ خانوادت باشن با سروکله میری باخانواده من هیچ این شده بهونش چون ازاونور پرش میکنن.براخاستگاری خاهرم بزور بردمش میگف ماشین خرابه ولی حالا میگ باخانوادم بریم سفر چنروزه..شما بگین با چ سیاستی دوباره بکشونمش طرف خودم اینم بگم ک لجبازه..نمیدونم مستقیم بش بگم یان.چون همین امشب خاستم سر حرف رو باز کنم زود شلوغش کرد برا خونه خودتون خودتو میکشی ک بری و..یزره انصاف نداره سالی سه چار بار نهایتا بزور ببرم.
محلش نزار درست میشه
فقط با سیاست به خانوادش احترام بزار بگو چون خودت خوبی حتما خانوادتم خوبه سعی کن با پنبه سر ببری
به خانواده ات بگو اونا زنگ بزنن که بخوان تورو ببره اونجا اونوقت نمیتونه بگه نه
خاهرش باهاش همکاره یدونس ۴۰وخورده سالشه ازدواج نکرده ایقد بش میگم بقیه روت تاثیر دارن گف ن جلو بقیه بم احترام میذاشت ومیبردم خونمون.حالا قشنگ پیش اون زیراب میزنه البت ازمن تعریف میکنه ولی تعریفش ازصدتا فحش بدتره ولی خو شوهرم ک نمیفهمه
تا خونه خودت هستی از اومدن خانوادش و رفت وآمد با اونها استقبال کن بدون هیچ بهونه ولج ولجبازی بعد ازش بخوا که ببرت خونه مامانت اگه مخالفت کرد دیگه محل هیچکدوم نزار تا بدونه برای اینکه باخانوادش خوب باشی باید اینجور مواقع به حرفت گوش کنه
اون مدت که هنوز نگفتی میخوای بری شهرتون
هروقت شوهرت گفت بریم خونه مامانم خوشحال شو بگو باشه یا خوشحالم نشدی ناراحت نشو نه نیار بگو باشه و اصلا بهونه نیار که پس چرا نمیریم خونه مامان من
بعد یه مدت که شوهرت از اون حرفا نزد بگو چقدر دلم تنگ شده کاش منو میبردی شهرستان بعدم یه خاطره خوبی که اونجا داشتید بگو وبخند ولی بعدش اصرار نکن که باید بریم و..
بعد برو دنبال کارهات ومنتظر باش که خودش بهت بگه که میبرتت
اگه دیدی حرفی نمیزنه برو تو حالت ناراحتی بدون اینکه بگی دقیقا چته
هرچی پرسید بگو چیزیم نیست مطمئنم که خودش پیشنهاد میده که برید اگرم نداد دیگه دمغ باش تا خودش بگه
