من اولین باره تاپیک میزنم
درواقع میخوام باهاتون دردو دل کنم
من بخاطر مشکلاتی که داشتم تو یه دوره ای از زندگیم ک بر میگرده به ۵ سال و ۳ سال پیش واقعااااا یه دختر عصبی و پرخاشگر شدم یعنی به حدی که خودم از رفتارم خسته شدم ،
یه دختری شدم ک خانواده پر جمعیتی داره و دورش پره آدمه ولی شدیدا شدیدا احساس تنهایی میکنه ،
احساس خفگی که انگار سرم زیر آبه و گلوم فشار میاد
خیلی به خودکشی فکر میکنم ولی واقعا جرعتشو ندارم از اینکه مادرم بعدش چی میشه ابجیم چی میشه میترسم و نمیتونم خلاص کنم خودمو
شوهرم و مادرم میگن بریم مشاور و بیمارستان،
میترسم برم
میگن قرصا باعث بیخیالی میشه و خوبت میکنه ولی من اصلا دلم نمیخواد نسبت به همه چیز بیخیال باشم ، دلم میخواد عین قبل باشم و خوشحالی و از ته دلم درک کنم
نمیدونم میفهمم منو یا ن ولی حس خیلی بدیه انگار با هیچ چیزی خوشال نمی شی و همش تنهایی و تو تاریکی فرو رفتی
، انتظار ندارم راه درمان بدین چون قراره برم مشاور ولی تا الان که ۴ سال شده اینارو تو دلم نگهداشتم و با کسی دردو دل نکردم واقعا نیاز داشتم به کسی بگم و خواهش میکنم شده حتی یه نفرتون برام یه جمله آرامش بخش بگین🙁😢
