به خاطر این کرونای کوفتی و رعایت فاصله اجتماعی پسرمو خیلی نبردیم این ور اون ور. حالا طوری شده که وقتی میریم خونه مامانمم هم، از هممممه غریبی میکنه، رو برمیگردونه و فقط چسبیده به من.
الان 13 ماهشه.
این به نظرتون اضطراب جدایی هست یا بچم به طور افراطی وابسته من شده؟؟؟
بچم عین آدم ندیده هاست بیچاره. فقط تو بغل من ارومه و برا بقیه می خنده
طبیعیه دیگه بعد یه مدت عادی میشه واسش
طبیعیه تو این سن
اضطراب غریبه داره
طبیعیه
الان سنش اینجوره پسر منم همینجوره فقط با مامانم جوره الهی بمیرم اصلا پارک و اینا ندیده
من بچه ۱۰ ماهم اینجوریه
نگران نباش همه ی هم سن و سالهاش مثل خودشن
نمیشه ه بخاطر روابط عمومی بالا جون بچه رو به خطر بندازیم
براش تلویزیون بذار ببینه کتاب بخون ببرش تو حیاط زیاد بچرخون
دختر منم یه سالشه اینطوریه،فقط مادرو پدرم با مادرهمسرمو میشناسه با بقیه غریبی میکنه،من کم کم وقتی میریم اونجا میزارمش پیش مامانم دور میشم یکم عادت کرده،
حق دارن طفلکا وقتی کسی رو نمیبینن نمیشه ازشون توقع روی خوش و بازی داشت با بقیه،ولی کم کم باید مثلا بزاری پیش مادرت شده یه ربع بری بیرون و... تا عادی بشه براش
پسر منم همینه 18 ماهه هست دسشویی نمیتونم برم
والا پسر من که اون زمان مرتب همه جا میرفتم اینطوری بود ولی به بچه های الان با این کرونا
طبیعیه واقعا طفلک ها چقدر در ارتباط با دیگران قرار میگیرن که عادت کنن
مال منم همینه بخاطر کرونا است ، مشکل روابط اجتماعی پیدا نکنن خوبه
پسر منم ۱۳ ماهشه و خیلی کم کسیو دیده اما خوب و اجتماعیه آدمارو خیلی دوس داره وبشدت خوشحال میشه آدم و بچه و حیوون ببینه ولی چن روزیه خیلی زیاد بهم میچسبه که احتمالا از همون اضطراب درحدیه که دسشویی برم حتی باباش باشه پشت در گریه میکنه 🙄
