خیلی پشیمونم،دانشگاه روزانه بودم چون نامزدم مجبورم کردانصراف دادم
الان زندگیم خوبه،ولی حسرتش همیشه تودلمه،شب وروززحمت کشیدم سال آخرکنکور،بخاطرمشکلات مالی مجبورشدم برم سرکار،بخاطرهمین رشته ی دلخواهموقبول نشدم ولی بازم خوب بود،الان همه ی همکلاسیام شاغل شدن ومستقل،من خودموعمرموبه باددادم
قدرخودتوبدون
خیلی ممنونتونم ،خیلی واقعا
پس من تو تصمیم سماجت ب خرج میدم و میشینم میخونم
تک تک خواستع های خوبتونو براتون میخوام♡
میفهمم و درکت میکنم
اما نترس از زهر شدن زندگی دختر جون
منم خیلی کارا تو زندگیم با وجود مخالفت بقیه کردم
ازین بترس که همه اختیارتو بدی دست کسی
جدی باش سر این موضوع در عین حال نرم
یعنی با توجه به برداشتی که من داشتم نمیشه حرف حرف خودت باشه اما ریز ریز توجیحش کن
که خواستت برای خوشبختی هر دوتون هست
یه بار تو همین سایت یکی رو کلی نصیحت کردیم من و چندتای دیگه اون شوهرش بهش اجازه دانشگاه رفتنم نمیداد یه جورایی تو دلش ذوق میکرد نامزدش هم بهش گفته بود محیط دانشگاه خوب نیست 😐و.... حالا ما هر چی راهنمایی کردیم اون فقط حرف نامزدشو قبول داشت از به قول خودش غیرتی بودن نامزدش خوشحال بود سر کنجکاوی سال بعدش سر زدم به پروفایلش نامزدش خیانت کرده بود بهش و ولش کرده بود
ازدواجی که بخوای از خواسته هات دست بکشی ازدواج سالمی نیست سوهان روح و روانت میشه همسر آدم باید مشوق باشه تو همه چیز
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
