روستای باصفایی دارن.مادرشوهرم خالمه.اونجاهم خونه خاله...خیلی دوست دارم اونجارو
ولی از وقتس عروسی کردم امونمو بریدن هرهفته میان چند روز میمونن دوساعت راهه ولی تا یاد دارم مدااام خونه ما با جاریم اینا و پدرشوهرم و فضولی و بخور بخواب منم ک نمیشه بی احترامی کنم یا بیرونشون کنم
میخوام دیگه نرم اونجا فرداا شوهرم خودش تنها میره...
خیلی پررو ان نمیدونم دردی دوا میکنه؟
واقعا خالم دیگه زیااادی شورشو درآورده
قبل ازدواج از اخلاق خالت خبر نداشتی؟
اگه تو نری دیگه نمیان؟
شما نری نمیان؟
دلشون تنگ نشه بیشتر بیان خونت
خب خالتو مگه نمیشناختی؟
به شوهرت بگو بهشون بگه زیاد نیان
نمیدونم. ولی خب تحت تاثیر اینجا نباش. منظورم نی نی سایتع. که همه میگن نرین خونه مادر شوهر فلانه بهمانه. اگه ادمای خوب و خوش قلبی هستن رفت و امد کن باهاشون. منکه میرم .اوناهم میان. بعضی وقتا هم نظراتی میدن درمورد زندگیمون. که من اسمش فضولی نمیذارم. زندگی پسرشونه بهرحال یه عمر زحمتشو کشیدن .غریبه هم نیستن. نظرشون میگن ماهم اگه دیدیم خوبه گوش میدیم وگرنه فراموش میکنیم
من موندم این مردم ماکی میخان عاقل شن وبفهمن همه چیزحدوحدودداره،رفت وامد،دخالت،صمیمیت،همممه چیز
منم نمیرم یه ساله آرامش اومده تو زندگیم کلا رفت و آمدو قطع کردم شوهرمم از لجش نمیره خونه ما که نره بجهنم
من مامانم سالی دوسه باربیشترخونمون نمیادچون راهش دوره،ولی مادرشوهرم هرروزمیاداونم چندبار،ارزو به دل موندم یه روزنبینمش،اره رفت وامدخوبه،بایرفت واومد،ولی هرروز خوب نیست،مطمئنم اگه برعکس میشدومامانمم هرروزمیومدشوهرمم عکس العمل خیلی بدترازمن نشون میداد،من فقط خودخوری میکنم وتحمل
