سلام عزیزان شبتون بخیر
۳۳ سالمه و ۱۱ ساله ازدواج کردم ، تو زندگی خیلی غم داشتم همیشه ولی نمیدونم چرا نمیتونم درد دل کنم ، اگه با کسی در مورد ناراحتی هام حرف بزنم فرداش پشیمون میشم حتی اینجا هم نمیتونم ، فقط یکبار چندسال پیش با یه کاربری دیگه اومدم واسه درد دل با اینکه همچین معروف هم نبودم اون موقع
موهای سفید سرم زیاد شدن و میدونم واسه غصه هایی هست که میخورم و تو خودم می ریزم😞😞
آخه چرا من اینجوری ام
میدونم حالا یه عده میگن کار خوبی میکنی ولی همیشه آدم با درددل سبک میشه
اینجوری آدم زود شکسته میشه
😐
واا مثلا چرا اینجا راحت نیستی؟
منم مثل تو هستم ولی غمخوارهمه هستم غصمو حتی به مامان وخواهرمم که صمیمیم نمیگم
عزیزدلم حرفاتو بزن بعد تاپیکت رو بترکون
منم اینطوریم حتی نمیتونم مشکلاتمو پیش خودم تکرار کنم یه جورایی انگار میترسم از دردودل
سلام دوست من بیا بامن دردو دل کن ،سعی میکنم برات سنگ صبور باشم ،،برعکس اینجا بهترین جاس برا دردودل چون کسی کسی رو نمیشناسه
عزیزم منم اهل درددل نیستم کلا درددل خوب نیست چون کسی حال نداره غصه های کسی دیگه رو بخوره.شما هم اسرار زندگیت فاش میشه
یه راهی یادبگیر که غصه هاتو مدیریت کنی برو سمت مدیتیشن و اینا
عزیز دلم اگه دوست داشتی حرف دلتو بزن و بعدش تایپکو بترکون
انگار عادت ندارم حرف دلمو بازگو کنم
دست خودم نیست
یکی دوبار درد دل کنی سبک میشی من ک اکه درد دل نکنم میپوکم
ناراحتی هام بخاطر همسرم هست
اصلا زندگیم راضی نیستم ، از همسرم و رفتاراش
از اینکه میفهمم اون هم چندان از انتخابش راضی نیست ، حتی یکبار بهم گفت من اگه زنم یک پنجم خودم بود دیگه تو دنیا هیچی نمیخواستم
واسه اینکه همه زندگیش کارش شده و شکر خدا درآمدش خوبه ولی اصلا به خونه نمیرسه ، آدم عاشق هرچی باشه بهش می رسه ولی همسر من اصلا تو قید این کار نیست ، اینکه بخواد زن و بچش بهترین باشن
