سلام.من تقریبا ۲۸ سالمه و کارمندم.چون پدر نداشتم خودم تمام هزینه های جهیزیه و تمام ملزومات شکل گیری یه زندگی از سمت دختر رو دادم.حتی سیسمونی هم خودم خریدم و الانم کمک خرج مادرم هستم.همسرمم مثل خودم از زیر صفر شروع کرد الان بعد چند سال ازدواجمون و بعد چند سال مستاجری پدرشوهرم لطف کرد و یه واحد اپارتمان نوساز تو محله خوب بهمون داد تا هر وقت دلمون خواست اینجا زندگی کنیم.هر بار دوستام بهم زنگ میزنن مدام میگن فلانی انقد پول جمع کرده اونیکی انقد رو خوتش سود کرده.چرا واقعا همه چیز رو تو پول میبینن.مگه ادم تا اخر عمرش چقد جمع میکنه.بعد باورتون نمیشه همین ادم که دوبرابر من حقوق میگیره میگف به نظرت چیکار کنم دختر ۱۰ ماهمو زودتر از پوشک بگیرم که خرجش کمتر بشه🤐🤐🤐
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
مگه یه زن و شوهر که تو این دوره اقتصادی هستن چقد میتونن پول جمع کنن.والا من رو خزانه بانک ملی که زندگی نمیکنم.واقعا یه عده فقط پول جمع میکنن یه ثانیه زندگی نمیکنن
خب ببین هرکی یه اولویتی داره برای من داشتن خونه مهم هست یه خونه تو محله ی متوسط یاخوب که موقع فروش بخاطر اینکه محلش پایینه توسرمال نزنن یا بخاطر سند نداشتنش
خب توام اون جمله آخری رو به تیکه بگو والا تو یه زن قوی هستی خب یه آپارتمانم که داری
همش بهم میگن پس کی خونه میخری کی باغ میخری فلانی باغشم گرفت تو هنوز تو خونه پدر شوهرتی.در صورتی که پدر شوهر من میدونه ما چقد از صب تا شب زحمت میکشیم حتی اونم گذاست بعد چند سال یه واحد داد تا ما قدرشو بدونیم