بخاطر اینکه خودت دوست ندازی یا خیلی محبت میکنی ازت زده میشن
چیز بدی نیس که اکثر آدما همینن اونی هم که قرار باشه دوست خوب و موندگاری از اب در بیاد باید مثل خودت باشه و درکت کنه پس نگرانی نداره...ولی اگر از این دوست ابکی ها میخوایی که با یه لبخند میان با یه اخم میرن مجبوری رفتارتو عوض کنی...
من برعكس شما هستم ادم به شدت برونگرايي ام سريع دوست پيدا ميكنم با همه ارتباط دارم اما بعد نميتونم دوستامو نكه دارم يهو همه چي رو ول ميكنم
عزیزم این احساسی نیست که با دوست بر طرف شه نه حداقل به این زودی ها...دوست های چندین ساله و خیلی قوی ممکنه بتونن این حس رو برطرف کنن اونم فقط تو مواقع محدود...شما به نظرم برای رفع این حس نیاز هست خودتون رو قوی کنین و شخصیت خیلی محکم و قوی داشته باشی جوری ک هیچ وقت حس نیاز داشتن به همراهی هیچ ادمی نداشته باشی
بنظرم خیلی خوبه که اهل حرف زدن و پیش قدم شدنی و از من خیلی جلوتری
فقط با ادمایی برخورد داشتی که خیلی خودشونو بزرگ میدیدن و فکر می کردن خبریه... قطعا تو که روابط اجتماعی خوبی داری اگه با یه جمع درست حسابی که مغرور نیستن و اعتماد به سقققف ندارن برخورد کنی دوستای خوبی پیدا می کنی 😍
منم باید یه خرده روی خودم کار کنم که بتونم بیشتر حرف بزنم و خودمو قاطی جمعا کنم
