سلام دوستان
بچه ۳ ماهم به شدددددت بغلیه،طوری که فقط باید باهاش راه برم،نشسته هم فایده نداره،از طرفی هم یه بچه بزرگتر دارم اونم حسودی میکنه،شوهرمم همکاریش صفره و سطح توقع اش باااالااا،طوری که وقتی میاد خونه باید همه کارا انجام شده باشه و همه چیز مرتب باشه،چون سزارینی هم هستم اذیتم خیلی....
دلم برای بچم میسوزه،بیچاره برخوردام باهاش اینقدر تنده ولی خ زود پشیمون میشم اما پشیمونی سودی نداره😪😔
ای جانم
اخه خیلی کوچولوس. از این اویز بالای تخت بگیر بازی کنه باهاشون
دوبار بذار گریه کنه دیگه از بغلی بودن میوفته من اینجوری دخترمو از بغلی بودن گرفتم
شوهرت مقصره
دیگه الان بعد سه ماه بخیه هات خوب شده ،یکم از کاراتو بذار جلو شوهرت انجام بده تا ببینه کارات زیاده
بغلی بودن اصلا درست نیست
اون به بغل شما احتیاج داره
و شما وظیفته محبتی که میخواد رو‌بهش بدی
منم دقیقا مشکل شمارودارم دخترسه سال ونیمه دارم وپسرچهارماهه بعضی وقتاازشدت خستگی سرش دادمیزنم بعدش همش غصه میخورم.کار مادرا فقط غصه خوردن ونگرانیه.اخرشم تنهاموندنه بچه میره سرخونه زندگیش مامیمونیم وتنهایی.پس بهتره سخت نگیریم اینروزها هم میگذره
من تا یکسال بچمو با یدست بغل میکردم با دست دیگم کارام
