دوستان یکی از دوستام برادرشو بهم معرفی کرده که منم گفتم یه مدت همدیگه رو بشناسیم و به هم پیام میدیم.
پسر خوبی به نظر میاد و راستش تا الان درمورد خیلی از هدفها و طرز فکر و دیدگاه های اصلیمون باهم صحبت کردیم و خوب پیش رفته تا اینجا
حدودا یک ماهی هست که به هم پیام میدیم و یکی دوبار هم زنگ زده به من.ولی مشکل اینجاست که حس میکنم زیاد ذوق و شوق نداره.مثلا یک روز در میان سر ساعت مشخص بهم پیام میده و اینجوری نیست که همش دنبال فرصت باشه که باهام حرف بزنه.البته سرکار با ساعت کاری طولانی میره و میگه یه پروژه هم گرفته که کلی وقتشو میگیره.یا همش میگه پدر مادرت خیلی اهل شعرن دوست دارم زودتر ببینمشون و باهاشون حرف برنم و...
و اون اوایل یبار گفت بریم بیرون . من با شوخی بحثو عوض کردم ولی الان حدود یک ماهه با همین حرف میزنیم و اصلا نگفته دوست دارم ببینمت یا بیا بریم بیرون.با اینکه ساکن یه محله و بهم نزدیکیم.این طبیعیه یا کلا ذوق و شوق نداره؟
به نظرتون اصلا از من خوشش اومده؟ من باهاش گرم بگیرم یا چی؟