یه چیزی به تازگی نظرم رو جلب کرده.
از وقتی که سعی میکنم تا جایی که میشه اسم خانواده همسر رو به زبون نیارم و کاری به کارشون ندارم
متوجه شدم آقایون هم متوجه بعضی چیز ها میشن ولی به زبون نمیارن یا کتمان میکنن.
یکبار همسرم با ی ظرف آش اومد خونه و گفت خواهرم واسمون آش درست کرده.
منم گفتم دستش درد نکنه، زحمت کشیده
همسرم گفت :البته واسه دادشم اینا درست کرده بود ولی چون منم همراهش بودم مجبور شد به منم بده 😲
یا یک مدت پیش یک وسیله جدید واسه خونه گرفته بودیم و وقتی خانواده همسرم اومدن خونمون جاری یک واکنشی نشون داد که کاملا متوجه حسادتش شدم ولی هیچی نگفتم
همسرم دوبار بعد از اون روز از حسادت زن داداشش بهم گفت
قشنگ فهمیده بود که نظر های زن داداشش راجع به اون وسلیه از حسادته و به زبون هم آورد.
ولی اگه من میگفتم زن داداشت حسوده
احتمالا بهم میگفت که تو بد فکر میکنی در موردش
مگه یک صندلی چیه که بخواد حسادت کنه
چرا اینقدر خودتو بالا میبینی؟
بنظرم آقایون بعضی وقتا خودشون متوجه قضیه هستن ولی چون ما با گلایه و حرف هامون حساسشون کردیم به روی خودشون نمیارن یا حتی کتمان میکنن