من همیشه تو تاپیک ها اگه کسی راهنمایی بخواد جواب میدم ولی وقتی خودم تاپیک بزنم کسی نیست😔😔😔.دوستان من دختری۲۰ ساله مجردم که۲سال هست پشت کنکوری بودم😓😓.امسال مجبوری(چون قبول نشدم تو کنکور چاره ندارم)می رم دانشگاه(بدون کنکور)پدر و مادرم گفتن برو رشته زبان که وقتی درست تموم شد حداقل بتونی ازش استفاده ای کنی و صرفا فقط یه مدرک نباشه که به درد گاو صندوق بخوره.اما از اون جایی که رشته زبان تو دانشگاه سخته ومن قبلا کلاس زبان نرفتم و هیچ پیش زمینه ای ندارم این رشته چند برابر بقیه برای من زجر آوره.چون تو دوران دبیرستان هم رشتم سخت بود و قبول نشدم و سخت گذشت و به معنای واقعی پیر شدم بازم میترسم که عمرم هدر بره😨😨😨.رشته روانشناسی رو هم خودم میگم چون هم از زبان سختی اش کمتره و هم فکر کنم به افکارم تو زندگی هم کمک کنه ولی پدر و مادرم میگن روانشناسی با لیسانس کاری نمی تونی انجام بدی و داری میری که لاکپشتی و و کند روزگار بگذرونی.لطفا اگه کسی میتونه بهم مشورت بده دریغ نکنه بخدا الان دو ماه دارم فکر میکنم😭😭😭.اگه رشته دیگه ای که خوب باشه میدونید هم بگید
روانشناسی اصلا و ابدا ...
زبان هم بدون آشنایی برات سخته.. یه چیز دیگه
چرا کامپیوتر نمیری، خیلی کاربردی تره
اتفاقا با روانشناسی خیلی کارها میتونی بکنی
کافیه ارشد بگیری. کلینیک یا مهد کودک بزنی و خیلی کارهای دیگه
هر دو تا رشته خوبن
مهندسی معماری هم خوبه
رشته دبیرستانت چی بوده؟
عزیزم مهم نظر و علاقه خودته هر چی خودت میخوای برو الان اگه به پدر مادرت گوش کنی بخاطر اینکه رشته مورد علاقه خودتو ول کردی حسرت میخوری ولی اگه همین که خودت میخوای بری حداقل پشیمون نمیشی بعدشم خدارو چه دیدی شاید با لیسانس روانشناسی تونستی کاره ای بشی
رشته خوب رو ولش کن کلا دانشگاه رو ولش کن هییییییییچ سود ونفعی نداره نهایت یه برگه بعنوان مدرک میدن بهت بدون اینکه هیچی بهت اضافه شده باشه فقط برو دنبال علاقت فقططططط
تجربی
عزیزم من لیسانسم مترجمی زبان انگلیسیه.
فوق لیسانسم مدیریت.
فقط بهت بگم توی دانشگاه چیز خاصی از زبان یاد نگرفتم و خودم با آموزشگاه رفتن یاد گرفتم.
بنظرم برو دنبال علایقت.
زبانو میتونی موازی با تحصیلات دانشگاهی یادبگیری و مسلط شی.
حسابداری ریاضی ام ضعیفه وگرنه میرفتم و خانواده ام هم راضی ان؟
