تو هیچ وقت نمیتونی به طور کلی اخلاق کسی رو که ۲۰ و خورده ای سالبا اون اخلاقیات بزرگ شده و زندگی کرده تغییر بدی....اگه حالت کنارش خوب نیست اگه اذیت میشی با رفتار و اخلاقاش تا قبل از اینکه باهاش بری سر یه زندگی تمومش کنی شانس آوردی..... دوست داشتن توی زندگی مشترک انقد کمرنگ میشه که اخلاق ها و رفتار های الانش رو اگه توی زندگی مشترک ازش ببینی حتی میکنه اون دوست داشتن تبدیل به تنفر بشه، دوستش دارم رو بذار کنار با عقل و منطقت فکر کن و برای زندگی آینده ات تصمیم بگیر...هیچی مهم تر از این نیست که خیالت جمع باشه توی زندگیت آرامش داری و هیچی هم مهم تر از آرامشت نیست این دوست داشتن رو برا خودت بزرگش نکن یه روزی از سرت میپره