روزگار من و پسرام(۷۳)

مهمونام رفتن ، فقط مامانم موند.

رضا از ۵ش رفته تهران.

کلاس های آنلاین مدرسه محمد از امروز، توی شبکه شاد برگزار میشه.

کلا هم درس هاشون زیاد شده و واقعا نمیرسم.

دیروز تربیت بدنی هم داشتن ، خیلی سخت بود.

بچه ها رو ب مامان میسپرم و با محمد میرم توی اتاق ، ولی چون بین ارسال جواب ها توسط بچه ها تا انجام تکلیف بعدی طول میکشه ، نگه داشتن محمد سخته.

همشم در حال غر زدنه ک این چیزها ب چ دردمون میخوره.

مامانمم بنده خدا گاهی نمیتونه دوقلوها رو نگه داره.

همراه با فرنی حریره بادم هم ب بچه ها میدیم.

علی بهتر میخوره.

ده روزی هست بادوم رو شروع کردم ، ولی اثرش ب شدت محسوس بوده.موهاشون پر پشت و مشکی شده .رشدش زیاد شده.

کمتر شیر میخورن.

اگر از فرنیشون بمونه ، خودم میخورم و جالبه ریزش موهامم کمتر شده.

معلم محمد پیام داد ک میتونم دو روز ببرمش برای رفع اشکال مدرسه.بصورت تکی.

مشق های محمد مثل اکثر بچه ها تمیز و یک دست و مرتب نیست.

گاهی شک میکنم ک واقعا اون بچه ها خودشون انجام دادن یا مادرهاشون کمک کردن.

من نمیرسم ک از صفر تا صد کنارش بشینم.

گاهی براش توضیح میدم و ویس ها رو خودش میذاره.حتی فرصت پاک کردن ندارم.

مشق هاش رو هم همینطور‌. سرمشق میدم و میرم سراغ دوقلو ها.میام میبینم دو خط رو فشرده نوشته .وقتی بهش میگم خط سوم چی؟ میگه زیادی های دو خط اول بجای خط سومه!

اکثرا هم نصفه ی دفتر مشقش رو نقاشی میکشه.

توی ویس هاش برخلاف بقیه ، یا آهنگ هست یا شعر یا شوخی.

مثلا یک بار مدیرشون توی گروه براشون پیام گذاشت و تشویقشون کرد.

برای مدیر ویس گذاشته ک مادرجون منم مدیر بوده ، الانم پیشمه داره کمکم میکنه.

و موارد مشابه .

توی جواب دادن و درک مطلب و ... مشکلی نداره.

اما رنگ آمیزی و نوشتن سرمشق هاش اصلا خوب نیست .

قرار بود امروز بره اما چون رضا نبود انداختم فردا.

اما رضا همچنان نیومده.

تهران ک بوده ، با کیت نمونه گیری ، نمونه خون داده و کرونا مثبت شده‌ .البته کیت ها ۸۵ درصد خطا داره.

موند تا آزمایش کرونا بده تا اگر مثبت واقعی بود خودش رو قرنطینه کنه و نیاد.

البته خدا رو شکر آخر شب بهش پیام دادن ک منفیه‌.

ولی خوب دیگه ب گرفتن پرواز نرسیده و چون مامانم پیشمونه خیالش راحته و نیومده.

علی رو خوابوندم و با آریو و محمد رفتم توی اتاق خواب خودمون تا زودتر بخوابونمشون.

از ده و نیم تا یک ربع ب ۱۲ داشتم تلاش میکردم بخوابه.

۳ بار برای آب خوردن رفته بیرون.دو بار رفتم و بچه ها رو جا ب جا کردم.

۴ تا قصه براش گفتم.

آخر هم با دعوا خوابیده.

و اصرار ک نمیخوام برم مدرسه.

امروز فهمیدم‌ک گویا معلمشون هم بارداره و متاسفانه احتمالا امکان استفاده از کلاس خصوصی باهاش نیست .

فردا تولدمه.

ولی انقدر داغون و خستم ک انگار نه انگار.

۳ روز بعدش هم تولد محمد هست .

اما براش هیچ تدارکی ندیدم.

هدیه ای رو ک میخواستم سفارش بدم رو هم احتمالا بدستم نرسه تا اون موقع.

همه چی قر و قاطی شده.

شب ها از خستگی وقت نمیکنم چیزی بنویسم و با بچه ها خوابم میبره.

گوشیم اکثرا شارژ نداره و ب شارژر وصله.

محمد کیف بزرگ تداره.

کتاب هاش رو گذاشتم توی پوشه بزرگ ، لباس هاشو آماده کردم برای فردا.ولی هنوز دقیق نمیدونم آدرس مدرسه رو چجوری باید توی اسنپ بزنم ، نمیدونم محمد با مامانم بره یا خودم ببرمش؟

گیج گیجم.

گاهی ب سرم میزنه بخاطر ۴ روز ، محمد رو نفرستم امسال مدرسه.

ولی چه تضمینی هست سال بعد هم همین نباشه!