من و شوهرم وقتی با هم قهریم همه‌ی زندگیمون سر جاش هست (مثلاً با هم حرف میزنیم، میریم بیرون، حتی تا ساعت ۴ بعدازظهر منتظرش میمونم بیاد با هم ناهار بخوریم، اگر بریم مهمونی که انگار از ما خوشبخت تر وجود نداره) ولی به شدت از دست هم عصبانی هستیم یعنی اگر بحث درباره ی خودمون پیش بیاد من شروع میکنم به داد و بیداد کردن ولی هر چیزی غیر از این کاملا عادبه
شما چطور قهر میکنید؟
ینی قهرین ولی داد میزنین و زندگی روزمره هم سرجاشه؟
ماهم مثل شما ..فقط اینکه کلا ساکتم
مام اینجوریم فقط دیگه محبت نمیکنیم به هم وگرنه همه چی مث سابقه مث دوتا رفیقیم
شوهر من که اصلا قهر نمیکنه همیشه منم که اول دعوا و قهر میکنم و قهرمونم به بیشتر از نیم ساعت طول نمیشه چون اصلا طاقت نمیاریم
آخه تاپیک های اینجا دیدم سر یه بگو مگو چند روز یا حتی هفته با هم حرف نمیزنن گفتم شاید ما عجیبیم
منم دوست دارم اینطوری باشیم
ولی شوهرم زیادی جدی میگیره حرصم در میاد از این اخلاقش😂
شوهر من خیلی عجیبه ده سال باهاش زندگی میکنم هیچ وقت بروز نداده که از دستم ناراحته بهش میگم تو اصلا از دست من ناراحت میشی میگه نه انگار من حالیمه😅
