قبول دارم حرفت رو
ولی یه آرزوی کودکی بود
فکر می کردم بزرگ میشم و یه مامان درجه یک میشم ولی فکر کنم بزرگترین لطفی که با توجه به شرایط زندگیم به بچه ام تا الان کردم، به دنیا نیاوردنش هست... چون نه مورد خوبی سراغم اومد... و نه به لحاظ اقتصادی توان مالی خوبی داشتم
من فک کنم هیچوقت امادگی پیدا نکنم...الان به ساله دارم کتاب میخونم درموردش...ولی تعارشات درونبم حس میکنم زیاده...
یه طرف یه زن مستقل و اجتماعی و فعال هست و یه طرفم یه زنی ک مادر بشه و چند سالی نره سرکار و مهمونی ...
اصلن بهش فک میکنم استرس میگیرم
امیدوارم تووی سنی بچه دار بشید که به لحاظ روحی آماده باشید و جبر اطرافیان و یا فرزندی ناخواسته باعث مادر شدنتون نشده باشه
یکی از ویژگی های کودکی من این بود که حس می کردم مامانم دوستم نداره. یکی از دلایلش رو الان می فهمم از اینکه در سن کم بچه دار شده بود ناراحت بود و رنجیده خاطر و کلا ازدواجش رو مانع تجربه شاد از زندگی می دید
انشاالله یه بخت بلند و خوب نصیبت میشه به قول مامانم هرچه دیر اید خوش آید .سوره مریم زیاد بخون توکلت به خدا باشه 🌹
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
