روزگار من و پسرام(۳۴)

اگر پیش ما بود حرف میزد نمیذاشت بچه ها بخوابن ، تا منم بخوابم.

اگرم بیرون میرفت میگفت تو هم باید بیای.

نیم ساعت صبر کرد تا من‌بتونم برم بیرون از اتاق بهش آب بدم.

امروز علی هر بار ک بیدار بود ، فورا دمر میشد.

آریو هم دمر میشد.اما نه تند تند.

چند باری هم رفت برگرده ، نتونست ، سرش خورد روی پتو و گریه کرد.

چند بار هم بچه ها رو کنار هم گذاشتم تا باهم بازی کنن.

علی انقد خندید و آواز خوند ، آریو رو هم با خودش همراه کرد.

دور و بر ساعت ۵ علی خودش خوابید.

آریو با محمد بازی میکرد.

آریو رو ب محمد سپردم‌و رفتم دوش گرفتم.

خواب دیگه کاملا از سرم پرید.

بار آخر علی روی آستینش بالا آورد و مجبور شدم لباساشو عوض کنم.

برای آریو رو هم عوض کردم.

دیگهدبهشون شلوار نپوشوندم.چون کف پاهاشون سرد بود.

جوراب پوشوندم.

دیروز تولد برادر زادم بود.

قرار بود امروز زنگ بزنیم تصویری همو ببینیم ک من تا شرایط اوکی بشه و همه بچه ها همزمان بیدار باشن و ....، زنگ زدم آنلاین نبودن.

امروز چون بخاطر تنها نبودن محمد زیاد توی نشیمن بودیم ، بچه ها زیاد تی وی دیدن.

آریو ساعت ۹ بی موقع خوابید و حالا خوابش نمیبره.

طبق قرار هامون ، محمد باید با تاریک شدن هوای تی وی رو خاموش میکرد اما باز روشن کرد و در جواب اعتراضم گفت قولمون تاریخ مصرفش تموم شده.

محمد بالاخره تی وی رو خاموش کرد و مداد دانیاسورها و رنگیاشو آورد تا بازی کنیم.

هر مداد و دانیاسور هم رنگش رو توی یک سرزمین گذاشته ، سرزمین هاشم توی کل نشیمن پخش هست.

یکی توی گلدون.

یکی توی تشک بازی .

یکی روی بالشت.

یکی زیر مبل.

یکی روی چادر نماز گل گلی.

نصیب من هم یه مار خوش خط و خال شده، توی سرزمین سایه ها زیر مبل ک تاریکه.

یک کم بازی کردیم ولی بچه ها کلافم کردن.

گفتم بذار برای فردا. با غر قبول کرد.

زمان از دستم در رفته‌.۱۲ شده و من هنوز شام محمد رو ندادم.

گفتم بچه ها رو بخوابونم براش کتلت سرخ کنم .ولی هر کاری کردم نخوابیدن.

رفتم براش سرخ کردم و ساندویچ درست کردم و اومدم بیرون.

علی شیر نخورد .گویا سیره.

برعکس همیشه علی رو روی پاگذاشتم و آریو رو بغل کردم تا شیر بخوره.

علی خوابید ، اما آریو نه.احتمالا بخاطر اینکه تا ده خواب بوده.

محمد هم با غر و گریه اومد بیرون ک ، گوشتای ساندویچ رو در بیار ، سفته و لای دندونام گیر کرده و ....

و در نهایت چسبید ب ما و نرفت دیگه بخوره.

منم آریو رو گذاشتم روی پام تا بخوابه و موهای محمد رو ک اونم سرش روی پام بود نوازش کردم.

آریو باز هم نخوابید.

شیرش دادم ، کم خورد.

بادگلوش رو گرفتم و در نهایت خوابوندمش.

محمد هم خوابش برد.

امشب اولین شبی هست ک با ۳ تا بچه ها تنهام.

رضا از وقتی ک رسید فرودگاه ، برام پیام میداد ک کجاست و چیکار میکنه.

همراه با عکس.

الان کلی سلفی دارم ک همشون یه شکلن ، رضا با ماسک ، فقط سقف یا بک گراندش هر بار متفاوت میشه.

آخر عکسش ، عکس شامی بود ک داشت میخورد و بعد از اون ، تقریبا از ساعت ده ب بعد ، دقیقا وقت خوابش دیگه پیامی نیست.

انقدر خسته بوده ک شب بخیر هم نگفته.

خاطرات روزانمه.

یه چیزی تو مایه های چیزی ک توی وبلاگ مینویسن.

سلام.

ژنش رو هم داشتیم اما نه ، من میکرو کردم.