ما قبل از ازدواج دوست بودیم و الان عقدیم هتوز عروسی نکردیم. خیلی بهش وابستم🙁با اینکه قبلا خیلی مستقل بودما،الانم خیلی برنامم پره و مشغول تحصیلم ولی عملا تا نباشه حال و روزمو نمیفهمم.دوست ندارم بدون اون برم تفریح و مسافرت.حتی وقتی نیس غذاهای مورد علاقشو نمیپزم.وقتی سر کار نیست دائم گوشی دستمه منتظرم زنگ بزنه یا پیام بده.
اینجوری دور میشه باس به زندگی خودت برسی
خوبه دیگه زنوشوهر باید وابسته باشن
زمان بگذره درست ميشي همه اولش همينن
دائما کارای شخصیمو به تعویق میندازم تا یکم بیشتر باهاش حرف بزنم.شبا هرچقد خوابم بیاد تا نخوابه نمیخوابم.
اینا همش از بیکاریه ادمی که مشغول باشه وقت سر خاروندن نداره چه برسه هی گیر بده به شوهر
خیلی سعی میکنم خودمو کنترل کنم تا با وابستگیم اذیتش نکنم. ولی همین وابستگی باعث میشه گاهی سر چیزای بیخود غیرمنطقی ازش دلخور بشم و کلی خودمو عذاب بدم و گاها اونو هم ناراحت کنم
تبریک میگم همه دقیقا اولش همین هستن!
😆😅من غش میکردم اوضاعم خیلی خراب بود.
یک زندگی نکبتی داشتم.
.
.
ولی الان جات خالی همه چیز تنهایی مزه میده ... مهمونی مسافرت خرید ... رستوران رفتن...همه چی..
هیشکی راه حل نداره بهم بگه😞
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
