سلام...دوستان من واقعا راهنمایی میخوام...
من دوتا بچه دارم ۱۹ماه باهم تفاوت سن دارن...بچه اولمو باهم خوب بودیم ولی بعد از اینکه بچه دومم اومد کل زندگیم برنامش بهم ریخته...ناخواسته اومد،نمیخوام تا شکری کنم ولی واقعا اعصابم نمی‌کشه نه به کوچیکه نه بزرگه مخصوصا الآن که پسرم(کوچیکه)یکم بزرگتر شده دخترم بدتر اذیت میکنه منم عصبانی میشمو دعواش میکنم و شرایط بدتر میشه....
ببخشید خیلی طولانی شد...اگه کسی راهکاری دارن میشه کمک کنه
بچه های منم همینن. ولی بزرگه رو. تشویق کن که برای برادرش وقت بذاره. شما هم کمترحساسیت نشون بده
کتاب خوب سراغ دارم
اگه اجازه بدی فردا بهت میگم
الان دیگه نمیتونم سرچ کنم
پذیرش شرایط
کم کردن حجم کارها
تقسیم بیش از پیش وظایف با همسر
گاهی گذاشتن بچه ها نزد کسی و تجربه ی سکوت و تنهایی و استراحتی در حد یک ساعت
تخلیه ی هیجان های منفی با نوشتن روی کاغذ
شعر خواندن برای بچه ها
کمی بی خیال شدن نسبت به تمیزی و نظم خانه
حق داری بچه ی پشت سرهم خیلی سخته
فقط باید صبوری کنی کاش حدعقلاین کرونا بر میزاشتی تا ظهر دخترترو مهد هم اون انرژیش تخلیه میشد هم شما یه نفسی میکشیدی نمیتونی هر روز چن ساعت بفرستی خونه ی مامانت؟
[QUOTE=145750383]شرایط روحیم خوب بود تا اینکه چندروز پیش فهمیدم ناخواسته باردارم سومی رو. همسر من اصلا کمک نمیکنه. به ...[/QUO
خدای من....بزرگترین کابوس زندگی کنه.....
ولی شنیدم وقتی سومی میاد مادر پدر راحت میشن.بچه هاتون چند سالشونه...
همسر منم گاهی وقتا دستمو میگیره
