داستان زندگی واقعی و حقیقی

بالاخره بعد از دوماه یه شب که خونه اومد به طور وحشیانه ای مثل یه حیوون........و تازه دلش هم سوخت و فرداش منو بعد ازدوماه به خونه مامانم برد و یه هفته اونجا موندم و کلی گریه کردم ولی هیچکس به حرفام‌گوش نمیداد انگاری فقط دامادشونو میدیدن که چقد خوبه باادبه ولی ماشاهدیم تقصیرتوست حتی پیشش نمیشینی و خلاصه کاسه کوزه ها سرمن بدبخت شکست

بعدکه برگشتم خونه شوهرم یکم نرمتر شد و دیگه درو قفل نمیکرد و گوشیمم بعداز یه ماه بهم داد یه روز گفتم خیلی خسته شدم دلم برادوستام تنگ شده میخوام ببینمشون اولش ولی دادو بیداد کرد دوباره چندباردیگه گفتم بالاخره رضایت داد قرارشد با دوستام بریم بیرون دوستای منم یکم تیپ میزدن و امروزی منم که ازروی اجبارمجبورشوم چادربپوشم دوستام که دیدن خندیدن گفتن چادروبنداز کنار بعدکه خواستی بری دوباره سرت میکنی

منم میترسیدم ولی ازخنده دوستامم کلافه شده بودم قبول کروم‌چادرمو توی کیفم جا دادم رفتیم بیرون و بعدشم چون زمستون بود زود هوا تاریک شد منم تند تند رفتم خونه و نزدیک خونه چادرم سرم کردم که نگو برادرشوهرم دیده که من چادرونزدیک خونه سرم کردمو.......و دوباره جنگ جهانی شد رفتم خونه شوهرم بعدیه ساعت اومد و چنان عصبانی بود صورتش قرمز به محض رسیدن دادو بیداد و کتک کاری جوری که بدنم همش کبود شده بود منم اون شب گفتم نمیخوام باهات زندگی کنم میخوام طلاق بگیرم اونم گفت کور خوندی میخوای آبرو منو ببری حالا نشونت میدم و دوباره شدم زندانی...

من برام عجیب بود چرا خانوادم پشتمو نمیگیرن که یه دفع شوهرم بین دعواها گفت بابات ازت خسته شده بود تورو تو دامن من انداخته نگو بابای من یه دفع گفته دختر نگه داشتن سخته باید زودشوهرش بدی و شوهراز پسش برمیاد و ازاین دری وری ها 

ماهرروز دعوا داشتیم تا اینکه یه روز دیگه قید همچیو زدمو ازخونه فرارکردم حتی یه دست لباس هم باخودم نیووردم و به خونه بابام رفتم و گفتم دیگه برنمیگردم و همانا شد کلی بابام باهام دعوا کرد حرف زد ولی من گوش ندادم گفتم فقط طلاق.....چندبارمشاوره رفتیم ولی من گفتم فقط طلاق....و بعد ازده ماه دوندگی طلاق گرفتیم و دوماه بعد ازطلاق من بابام سکته کرد و زمین گیرشد

بعد ازسکته بابامو دوباره شوهرم اومده بود درخونه که بیا برگرد رجوع کنیم دیگه بابایی هم نداری بالاسرت باشه خراب نشی و ....فکر کنین چقد بیشعور بود من دادوبیداد کردم که دیگه حق نداری بیای اینجا توتموم شدی برام