اول از همه اینکه استقلال عاطفی یه پروسه زمانبره و یه شبه اتفاق نمی افته این خبر بد
خبر خوب هم اینکه از استقلال مالی راحتتره و صفر تا صدش دست خودته
چیزایی که می گم لازمه وقت گذاشته شه براش برا همین کسایی که بچه دارن یا کار خونشون زیاده شاید نتونن انجام بدن ولی اگه بچه نداری یا سرت خلوتتره می تونی حتما
باید خودتو دوست داشته باشی حالا چه جوری؟حسابی برا خودت وقت بذار. اگه تا الان مثلا یه ساعت برا خودت وقت می ذاشتی و بقیه شو مشغول کار خونه یا بیرون یا حتی معاشرت بودی بیخیال شو، شروع کن از تنهاییت لذت بردن. دستاورداتو با خودت مرور کن چیز خاصی لازم نیست باشه بحرانایی که ازش عبور کردی مهارتی که داری یکی اشپزیش خوبه یکی سلیقه ش خوبه یکی درسش خوب بوده هرچی قطعا اگه بگردی نکات مثبت تو خودت پیدا می کنی
یه پروژه شخصی تعریف کن. اصلا چیز پیچیده و بزرگی نیست، مثلا بگو من از امروز به مدت سی روز قراره نقاشی یه صندلیو بکشم و بعد از سی روز پیشرفتمو ببینم. قراره سی روز هرروز ۱۰ صفحه کتاب بخونم. میتونی نیم ساعت وقت بذاری یا سه ساعت بستگی به خودت داره. اسمون به زمین اومد صندلیتو بکش و پروژه شخصیتو انجام بده. درکنار اینا، نیاز عاطفیتو قرار نیست تعطیل کنی مدام به خودت بگو این یه چیز عادیه و وظیفه همسر یا اطرافیان منه که تامینش کنن.ازش بخواه و بهش بگو اگه انجام داد که چه بهتر نداد خودت اون کارو برا خودت انجام بده
نهایتا اگه خیلی نیاز داشتی از کس دیگه مثلا بشنوی "دوستت دارم" یا قربون صدقه، از یه دوست همجنست بخواه تو این پروسه همراهیت کنه. اونم قبول نکرد من هستم به من بگو:)))
در کنار اینا، هروقت گوشی دستت بود از مطالعه زندگی زنای مستقل غافل نشو، فیلماشونو ببین اگه خواستی اسماشو بهت میگم تاثیر زیادی تو بالا بردن اعتماد به نفس داره