مذهبیا بیان لطفا

چون کسی ک مرده، چیزی نمی شنوه و تلاش ادمیزاد برای انکار موضوعی ک عقل سلیم بهش می گه تلاش بی نتیجه ایه. همچین تلاشی هیچ ثمره ای نداره ب غیر از بی ایمانی مطلق.

من فکر می کنم ایمان ادم ها زمانی پخته می شه ک با اون چیزی ک عقل و دلشون بهشون می گه تا حدی سازگاری پیدا بکنه. اینک شما بهردلیلی نخواید با یک واسطه با خدا صحبت بکنید ب این معنا نیست که شما یک مومن واقعی نیستید. ایمان یک مقوله دلیه خواهر من، سعی کنید ازش لذت ببرید و منبع ارامشتون باشه. نه اینک بخاطرش خودتونو سرزنش بکنید.

عالی گفتین

مرده بله،ولی هیچ موجودی نمیمیره.قرآن واژه توفی رو بکار میبره و توفی به معنای عدم نیست.اصلا مرگ از سنخ عدم نیست 

راستش من نه اهل فن هستم نه علم کافی دارم راجبه شک ب پیامبر و ائمه نمیتونم حرفی. بزنم ک برطرف بشه اما این شک طبیعیه برای هرکس حتما پیش. اومده برو دنبالش و برطرفش کن.. 

ولی راجبه امام حسین... تنها کسی که هیچوقت شک نکردم به بودن و موندن و شنیدنش

.😭😭😭😭😭

نمیشه واقعا نمیشه هزاران سال یه مدح و روضه  رو بخونن و هر سال پر سوز تر از قبل اشک ریخت.. 

ببین عزیزم. شما اول اعتقاداتت رو دوباره یاد بگیر. یعنی به چیزایی که پدر و مادرت و بقیه بهت یاد دادن توجه نکن چون هم ممنکه اشتباه باشن و هم میشه عقاید ارثی.  گنه اینکه کلا فراموششون کنیا ولی باید خودت بهشون برسی. با مطالعه. کتاب های زیادی در این زمینه نوشته شده. احادیث بسیاری هم داریم که با استدلال عقلی همه چیز رو ثابت میکنن. چون اگه مثلا پیامبرا بگن خدا هست ممکنه کسی بگه ما حرف تو رو قبول نداریم. ولی برهان عقلی رو هرکسی که عقل داره مجبوره بپذیره

جواب من به استارتر یک نوع جواب فلسفی مخصوصن از نوع فلسفه دینی نیست. هر انسانی از یک منظر به مرگ نگاه می کنه و از اونجا ک بنده هنوز نمردم، دست کم من یک نفر نمی تونم درمورد نگاه خودم ب مرگ با قطعیت صحبت بکنم. عرض من کلن چیز دیگه ای هست. من عمیقن به فلسفه کانت درمورد مذهب اعتقاد دارم ک میگه ایمان، ابزاریست برای اینک ما رو به سمت ارامش درونی و اخلاق سوق بده. در جاییکه مذهب تبدیل به یک حساسیت ذهنی و خودخوری و خودسرزنشگری برای فرد می شه مسئله دیگ مذهب و ایمان نیست بلکه یک نوع وسواس فکریه🌷

جوابتون رو از متن قرآن دارم.الله یتوفی الانفس حین موتها،صرفا جواب فلسفی نبود.

شک مقدمه یقینه جناب،ایمانی که کانت میگه انسان رو به سمت آرامش و اخلاق سوق میده جز با این قبیل سوالات به دست نمیاد.ضمن اینکه ایمان مساویه با آرامش،نه ابزار آرامش.

ایمان یعنی اخلاق،نه وسیله رسیدن به اخلاق

خب این نوع جواب مسلمن برای کسانی ک معتقد ب وجود یک قطعیت بدیهی در مقابل پرسش های فلسفی هستن احتمالن قانع کننده ست. بنده از اون سنخ نیستم و البته دیدگاه شما رو هم نفی نمی کنم (مخصوصن اینکه شما رو در این موضوع بسیار باسوادتر از خودم می بینم)

و البته درمورد جمله اخر، باید بگم که کاملن باهاتون موافق هستم