سلام عزیزان میخواستم بدونم نظرتون درباره رشته روانپزشکی برای یه خانم چیه؟ خودتون اگه خدای نکرده مشکل روحی داشته باشین پبش روانپزشک میرین؟کلا دیدتون به یه پزشک خانم که رشته روانپزشکی انتخاب کرده چیه؟
خوب
بله چرا نریم تخصص ربطی به جنسیت نداره که
رشته خوبيه
قطعا بخوام در اينده يه دكتر ديگه انتخاب كنم ميرم پيش خانوم
با اقايون راحت نيستم
دیدم عالیه
الانم سطح فرهنگ جامعه بالا رفته
و مراجعه به روانپزشک به منزله دیوانه بودن نیست
از همه مهم تر مامانم روانپزشک هستن
برای خانم ها که خیلی خوبه. مریض اورژانسی کمتر پیش میاد. تر و تمیزه ضمن اینکه خود آدم به خودشناسی میرسه، از دانشش میتونه در زندگی خودش هم استفاده کنه
بستگی داره چه جوری نگاه کنی. داخلی خیلی سخته اما خیلی گسترده هست، حتی پرستارای بخش داخلی هم خیلی باسوادن. از نظر درآمد هم قطعا در ایران میتونن بهتر از روانپزشک باشن..ولی خوب باید دید به سختیش می ارزه یا نه؟ تازه علاقه هم شرطه. خودم مادرم و اگر پزشک بودم هیچ وقت داخلی نمیخوندم اونم به خاطر بچم...ولی یکی ممکنه با وجود بچه براش مشکلی نباشه....اما قطعا من نمیتونم!
خیلی ببخشید یه سوال دیگه دارم،مادرتون به اندازه کافی وقت برای شما داشت؟یعنی راضی هستین؟من یه دختر سه ساله دارم تا الانم حس میکنم براش مادر خوبی نبودم خیلی عذاب وجدان دارم از طرفی حس کمالگرایی بالایی دارم انگار نمیتونم خودمو راضی کنم عمومی بمونم🙁
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
