واسه منم سواله،یکی میگه اون دنیا هیچکی حتی بچشو نمیشناسه،یه جا یه عکس دیدم که پدر و مادر و خواهر برادر و نزدیکا همو بغل کرده بودن و عنوانش اولین لحظه ی ورود به بهشت بود،هرکس یه چیزی میگه
من که دلم پر میکشه برای مامانبزرگ و بابابزرگم،همیشه هم میگم این واقعا بی عدالتیه که عزیزتو از دست بدی و هیچوقت دیگه نبینیش
عزیزم فقط خواهش میکنم تا میتونی امید بده به مامانت،به روزای آینده امیدوارش کن مثلاً بگو انشالله میخوایم خوب شدی بریم فلان جا،فلان خوردنیو بخوریم،من به چشم خودم دیدم امید همه چیزه برای مریض،پدر شوهرم امید نداشت و ام اس تونست ببرتش
هیچوقت نذار ناامید بشه،جلوش گریه نکن