کیا منتظر این خبرن؟

بسم الله الرحمن الرحیم

گوشه ای از برکات و ثمرات ظهور امام زمان، حضرت مهدی (عج)

یکی از برکاتی که در روایات برای زمان ظهور از آن نام برده شده است امنیت بی بدیلی است که بر کل جهان حاکم می‌گردد تا جایی که یک زن تنها، نه از خیابانی به خیابان دیگر و یا از شهری به شهر دیگر بلکه از کشوری به کشور دیگر مسافرت می‌کند در کمال امنیت و آرامش، بدون هیچ ترس و دلهره1. همچنین احادیث نورانی اهل بیت عصمت علیهم السلام بر این نکته تأکید دارد که در زمان ظهور نعمات زمینی و آسمانی بسیار زیادی بر مردم نازل می‌گردد به عنوان مثال پیامبر اکرم (صل الله علیه و اله) در این خصوص می‌فرمایند: در دورۀ حضور حضرت مهدی علیه السلام مردم به نعمت‌هایی نایل می‌گردند که در هیچ زمانی سابقه ندارد و برای همگان برکات الهی از آسمان نازل می‌شود و زمین چیزی از رویدنی‌های خود را پنهان نمی‌کند.2 بارش نعمات بر بشر در زمان ظهور آنقدر زیاد است که امام صادق علیه السلام میفرمایند فقیری برای گرفتن زکات پیدا نمی‌شود3. از دیگر موهبت‌های خداوند متعال در زمان ظهور باید از عدالت گسترده و بی نظیری نام برد که تمام پهنۀ گیتی و اقصا نقاط عالم را فرا می‌گیرد تا جایی که نبی اکرم صل الله علیه و اله و سلم از آن تعبیر به پرشدن جهان از عدل و داد می‌فرمایند4.

همانگونه که همگان مطلع‌اند علاوه بر موارد یاد شده علم آموزی و کسب آگاهی‌های گوناگون از دیگر ابعاد و جنبه‌های وجودی انسان است که باید شکوفا گشته و به عوج رشد و بالندگی برسد در همین امتداد در زمان ظهور حضرت بقیه الله ارواحنا فداه به این بٌعد انسان توجه خاص شده و آگاهی و دانش رشد و افزایش معجزا آسایی را به خود می‌بیند که هرگز سابقه نداشته است و لذا است که در روایت دارد جهان از نور عقل و دانش آکنده می‌شود5.درکتاب شریف کافی روایت دارد که  امام ابر بارنده، باران پیاپی، آسمان سایه افکن، زمین گسترده، چشمه جوشان، برکه و گلزار است»6. بله مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) هرجا قدم نهد، به آن سرسبزی و نشاط می بخشد و در هر منزلی اقامت گزیند، آنجا را خرم و باطراوت می‌کند. در همین زمینه در برخی آثار آمده است: «امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) در هیچ مکانی اقامت نمی کند، جز آنکه از مقدم مبارک آن عزیز چشمه ها می جوشد. پس گرسنگان را سیر و تشنگان را سیراب می کند.

جالب است که این نکته را در روایاتی از امام حسن مجتبی و امام حسین علیهما السّلام مشاهده می‌کنیم. امام مجتبی در روایتی، ضمن بیان برخی رویدادهای آخرالزمانی و عصر ظهور، به نزول برکات آسمانی در آن زمان اشاره کرده فرمودند «...عرض و طول شهرها برایش مطیع می‌شوند؛ کافری نیست مگر اینکه ایمان می‌آورد و تبهکاری نیست مگر اینکه نیکوکار خواهد شد؛ درندگان در زمان سلطنت او صلح و سازش می‌کنند؛ زمین، گیاهان خود را می‌رویاند و آسمان برکات خود را فرو می‌ریزد؛ گنجها برای او ظاهر خواهند شد و مدت چهل سال مالک شرق و غرب خواهد شد؛ خوشا به حال کسی که روزگار او را درک کند و سخن وی را بشنود؛ تنزل السماء برکتها و تُظهِر له الکُنُوز، یَملکُ ما بَین الخافقین أربعین عاماً فطوبَى لِمَن أدركَ أیّامَه و سَمِعَ کَلامه.» (اثباةالهدی، ج5،‌ ص145)

همچنین امام حسین در آخرین خطبه خویش در روز عاشورا، پس از وعده به رجعت خود در مقطعی از ظهور و پس از بیان فعالیت‌هایی که در عصر ظهور در نابودی بدان و بدی‌ها انجام می‌دهند، اشاره به برکات آن دوران کرده فرمودند:

به‌روى زمین شخص نابینا و زمین‏‌گیر و مبتلائى نخواهد بود مگر اینکه خداوند به‌وسیلۀ ما اهل‏‌بیت بلا را از او برطرف مى‌‏کند؛ وَ لَایَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمَى وَ لَامُقْعَدٌ وَ لَامُبْتَلًى إِلَّا کَشَفَ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَهُ بِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ».

و به‌قدرى برکت از آسمان به‌سوی زمین نازل مى‏‌شود که شاخه درخت از زیادى میوه مى‌‏شکند! میوه زمستانى در تابستان و میوه تابستانى در زمستان خورده مى‌‏شود‌؛ وَ لَیُنْزِلَنَّ الْبَرَکَةَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتُقْصَفُ بِمَا یَزِیدُ اللَّهُ فِیهَا مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتَأْکُلُنَّ ثَمَرَةَ الشِّتَاءِ فِی الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةَ الصَّیْفِ فِی الشِّتَاءِ.» (مختصر البصائر، 140.

توضیحات کامل در لینک زیر

http://www.m-mahdi.com/persian/books-153#17-