تو زندگیم به بن بست رسیدم
اصلا تحمل دخالت خانواده همسر رو ندارم
همسرم منو دوست داره امما چه فایده نشده یه بار بگه تو راست میگی
حق با تو هست
بعد اینکه اعصاب هردو مون خورد شد میاد میگه آره اشتباه کردم
الانم خواسته ام اینه
برم یه ساختمون جدا
چون طبقه بالای مادر شوهرم هستیم
راضیم برم تو یه گور دهات
فقط جدا
همسر جز خودش یه برادر داره که اونم تازه متاهل شده و دو تا خواهر شوهر که هردو متاهل هستن
خانمی مستقل بودن بهتره ولی اگه امکان خریدن خونه رو ندارید باید قبول کنی اسباب کشی ممتدتو تا خونه گرفتن . که بالطبع وسایلت با این حمل و نقل ها خراب میشن . چون بیشترشون وجدان کاری ندارن .
رابطتو كم كن اصلا محل نده
اصلا تو خونه صحبت اونا نباشه
اگر شوهرت اسمشونو مياره حرفو عوض كن
اگر هم ميتوني از اونجا بري كه چه بهتر
نمی‌دونم کدوم شهر هستید به غیر تهرون اگه بودیدمیتونید حتی با وام و....خونه ۶۰ متری هم بگیرید مستقل بشید .
تاپیک هاتو دیدم گویا همشهری هستیم میتونی تو سهند از واحد های مجتمع شخص ساز بگیرید . بخایید جور میکنید . تو هم اگه کمکی کردی به همسرت. سعی کن سند به نام دوتاتون باشه . چون خواهرانه نظر خواستی واسه اون حرف رک و راست نظر شخصیمو گفتم .
عزیزم من عقد بودم پارسال چهارراه دامپزشکی مجتمع کریمی هست
اونجا به تک خواب گرفتیم
خودشم سه دونگ سه دونگ
امما ما پول کم داشتیم دادیم رهن کامل
بعد هم عروسی و خرج و اینا
چون اون موقع برادر شوهرم دانشجو بود
گفتم یکی دوسال میمونم هم جمع و جور میشیم
هم اون میاد
راحت میرم خونه خودم
که اونم انگار به صورت قانون نانوشته میخوان بندازن گردن ما
نه میگه زن من دوست نداره
شوهر منم میگم هرکس هرکاری کرد من مادرمو ول نمیکنم
منم میگم چرا من باید بمونم
درصورتیکه که خواهرشوهرهام هیچ کدوم نرفتن پیش مادرشوهر شون
با وجود اینکه شرایط رو داشتن
جاریمم راضی نمیشه
درقبال این محبت هم مادرشوهرم متقابل محبتی نمیکنه
پس من چه طور راضی باشم؟
حداقل یه محبت خشک و خالی ببینم راضی بشم
پول رهن هم فوقش طلاهامو میفروشم
