من با وجودی که کم رو و بی زبون نیستم اما تو زندگی نمیتونم یکه به دو کنم و وقتی شوهرم یه چیزی میگه ده تا پرتر جوابشو بدم.حس میکنم این باعث شده پررو شه خیلی
من اعصابم نمیکشه اعصاب خوردی و قهر باشه،واسه دوس داشتن نیست بیشتر از بی حوصلگی واسه کل کل و لجبازیه
واسه همین خیلی وقتا سکوت میکنم و با یه «تو خوبی» بحثو کش نمیدم و با وجودی که خیلی چیزا منو آزار میدن تو زندگی اما حوصله بحث ندارم که هی بگمو چرت و پرت گوش کنم ازش.حس میکنم وقتی به طرفت می*ری*نی دیگه بعد اون چیزی وجود نداره بینتون،اما بنظرم این رویه جواب نمیده و شعورشو نداره متانت و بحث نکردن رو بفهمه