خستم بریدم از این زندگیم

کسی هست که مشاوره بیادش؟؟

سن خودت و همسرت چیه؟؟

رندانیش کرده کمه؟؟؟

حتما باید بزنش در حد مرگ یا معتاد باشه؟

یعنی زن یه آدم نیس که بتونه آزاد و راحت زندگی کنه و اگه زندانی شده حتی حق اظهار ناراحتی ندارع و باید بشینه و بسازه

از ماست که بر ماست

من نمی گم طلاق ولی باید یجور اساسی حل کنه مشکل رو که اینجوری افسرده نشه

شوهر منم همینجور بود برو به مادرت یا ی بزرگتر بگو تا راضیش کنم بره مشاوره خیلی بهتر میشه

ببین جسارت نباشه ولی شاید شما ضعیف برخورد میکنی، مثلا خود من انقد قوی و مقتدر برخورد میکنم که هر حرفی بزنم همسرم قبول میکنه و فکر میکنه حتما حرفم درسته، اگر شما هم با فکر صحبت بکنی ویکی دو بار توی موقعیتای مختلف تصمیمهای درست بگیری همسرت روت حساب میکنه، مثلا خواسته هاتو با عصبانیت یا با گریه و ضعف بهش نگو، مثلا اگر مانتو نیاز داری وقتی میدونی پول داره، بگو یه مانتو دیدم خیییلللی قشنگه، منم مانتوهام کهنه شده، پول بده میخوام بخرمش، نه با عصبانیت ونه با التماس، حالا این یه مثال کوچیک بود ها، خییللی کوچیک

موافقم، باید مشکل حل بشه، وگرنه روز به روز از هم دورتر میشید و خدای نکرده افسرده

خواهش میکنم، امیدوارم به دردت بخوره و سیاستهای خوب یاد بگیری

بعدم حرفات رو توی دلت نگه ندار، اینجوری جمع میشه یه دفعه منفجر میشی، اگر بلدی و همه چیز رو با هم قاطی نمیکنی هر چند وقت یکبار که حال و حوصله داشتید هر دوتاتون بشینید در مورد یه مشکلتون صحبت بکنید، مثلا بهش بگو عزیزم یه موضوعی هست میخوام امروز بدون جبهه گیری در موردش حرف بزنیم و اگر تونستیم براش یه راه حل پیدا بکنیم، قبلشم بهش بگو فقط در مورد فلان موضوع حرف بزنیم، بحثای قبلی و حاشیه ای رو قاطیش نکنید که به نتیجه نرسید، مثلا یه روز بگو من خییللی دوستت دارم و دوست دارم زندگیمون و عشقمون روز به روز بیشتر بشه ولی یه موضوعی هست که گاهی ناراحتم میکنه، میخوام بهت بگم اگر میشه با کمک هم حلش بکنیم، بعد دو سه تا از خرج کردنا و خوبیاش بگو بعدش بگو که مثلا من دوست دارم گاهی برام بیشتر خرج کنی، بهم پول بدی در اختیار خودم و ... حالا هر جور که قلق شوهرت رو میدونی، مثلا اینطوری در مورد خسیسیش حرف بزنید، بعد اگر جواب داد و بهت پول داد تو هم درست خرج بکن و یه کم پس اندازم بکن و ... تا ببینه بلدی و روز به روز بهتر بشه